رخداد نگار اقتصادی 19 فوریه

58 سال پیش در چنین روزی انگلستان فرمان اعطای استقلال قبرس را تصویب کرد؛ فرمانی که یک سال بعد در آگوست 1960 به اجرا درآمد. حکومت مستقل قبرس بر پایه مشارکت جوامع ترک و یونانی در اداره امور این جزیره اعلام موجودیت کرد و بریتانیا، یونان و ترکیه حق حاکمیت دولت قبرس را تضمین کردند.

در دسامبر ۱۹۶۳، نمایندگان ترک در پی اختلاف بر سر نحوه اجرای این توافق از دولت قبرس بر اثر حادثه کریسمس خونین از قبرس اخراج شدند. با آغاز عملیات نظامی یونانی های این جزیره، ترک های قبرس کشور را ترک کردند و این سرآغاز درگیری های قومی میان ترک ها و یونانی ها در این جزیره بود که ۱۱ سال ادامه پیدا کرد و در پی بروز درگیری بین دو طرف، سازمان ملل متحد در سال ۱۹۶۴ یک نیروی پاسدار صلح را به این جزیره اعزام کرد که ماموریت آنها تاکنون تمدید شده  است.

این جزیره به خاطر مکان راهبردی خود در طی تاریخ مورد حمله و اشغال امپراتوری های گوناگون از جمله هیتی ها، آشوری ها، مصری ها، ایرانیان، یونانی ها، رومی ها، بیزانسی ها، عثمانی ها و اعراب قرار گرفته  است. اسکندر مقدونی در ۳۳۳۳ پیش از میلاد قبرس را از ایران جدا کرد. اقتصاد جزیره قبرس از آغاز استقلال مبتنی بر نظام بازار آزاد بوده  است.

صادرات عمده قبرس شامل محصولات کشاورزی، گندم، جو، سیب زمینی و مرکبات، میوه های مختلف، تنباکو، محصولات صنعتی، انواع پوشاک، کفش و صنایع دستی بوده   است. واردات عمده نیز شامل: مواد خوراکی، دام زنده، نفت و فرآورده های شیمیایی است. صنایع قبرس چندان پیشرفته نیست و شامل صنایع دستی و محلی می شود. توریسم، منبع درآمد مهمی برای قبرس محسوب می شود. این کشور به دو بخش قبرس شمالی (بخش ترک نشین) و بخش یونانی نشین تقسیم می شود که در آن هر دو زبان ترکی و یونانی رسمی هســتند.

یونانــی های ارتـودوکس و ترک های قبرس مسلمان هستند.  جزیره قبرس بعد از جزیره ساردنی و سیسیل سومین جزیره بزرگ در دریای مدیترانه  است. جمهوری قبرس از اعضای اتحادیه اروپا است. قبرس از نقاط گردشگرپذیر مدیترانه  محسوب می شود و از یک ژانویه ۲۰۰۸ به حوزه یورو پیوسته است.