نماد قدرت خصوصی

متمرکز کردن همه قدرت در نهاد دولت – به هر دلیل که رخ داده باشد – پیامد‌های ویران‌کننده‌ای در راه بالنده شدن و پیشرفت جامعه‌ها دارد. یکی از پیامدهای بدخیم تمرکز قدرت، قربانی شدن عنصر شریف رقابت است. بدون رقابت نهادهای مدنی و نهاد دولت که به توازن قدرت منجر شود جوامع در رخوت و سستی گرفتار می‌شوند و پیش‌ نمی‌روند و در رقابت با سایرین کم می‌آورند.جامعه ایرانی به  دلایل گوناگون در دهه‌های گذشته فاقد توازن در توزیع قدرت اقتصادی، سیاسی و فرهنگی بوده و این ساختار هنوز دیده می‌شود.

در چنین ساختاری بوده و هست که بخش خصوصی ایران در دهه 1360 حالت کودکی را داشت که گوش به فرمان دولت بود. در نیمه اول دهه 1370 بود که بخش خصوصی ایران هراس از دولت را در ذهن و قلب خویش کاهش داد و از حالت کودکی بیرون آمد. تاسیس صدها تشکل غیردولتی از نیمه دوم دهه 1370 به بعد راه را برای افزایش قدرت چانه‌زنی و گرفتن بخشی از قدرت هموار کرد. اکنون بخش خصوصی ایران در شرایطی قرار دارد که می‌تواند پرش تاریخی خود را تجربه کند. ساخت بزرگترین هتل کشور با اندیشه و سرمایه بخش خصوصی چند نکته را به ذهن متبادر می‌کند. نکته نخست و بسیار بااهمیت همان است که گفته شد: بخش خصوصی ایران آرام آرام از زیر سایه دولت بیرون می‌آید و بزرگی را تجربه می‌کند. نکته دوم تیزهوشی بخش خصوصی در انتخاب محل سرمایه‌گذاری است.

ساخت هتل بزرگ در قلب ایران با هدف جذب جهانگردان وارد شده به پایتخت به‌ویژه بازرگانان و صاحبان سرمایه و با هدف کسب‌ درآمد و سود مناسب در صنعت گردشگری همان هوشمندی بخش خصوصی را نشان می‌دهد. چگونگی برخورد نهاد دولت و سایر نهادهای قدرت به‌ویژه نهادهای اقتصادی خاص با رشد بخش خصوصی نکته بسیار بااهمیتی است که باید در کانون توجه قرار گیرد. آزادسازی راه رشد سرمایه‌گذاری در بخش خصوصی در زیرساخت‌های آینده‌داری مثل ساخت هتل می‌تواند تشویقی برای سایر علاقه‌مندان به سرمایه‌گذاری باشد. حضور معاون اول رئیس‌جمهور در مراسم افتتاحیه هتلی که سرمایه‌گذار آن بخش خصوصی است یک گام مثبت در این مسیر است.

عضو شورای سردبیری