قرارداد صلح با فارک اقتصاد کلمبیا را تقویت خواهد کرد، اما نه همین حالا

نبرد 52ساله میان دولت کلمبیا و شورشیان فارک با شروع یک آتش بس رسمی به پایان رسیده است و به نظر می رسد این قرارداد صلح صنعت توریسم و سرمایه گذاری در کلمبیا را تقویت خواهد کرد، اما نه به آن اندازه و با آن سرعتی که برخی ممکن است گمان کنند.

«کاپیتال اکونومیکز» می گوید که این قرارداد صلح اقتصاد کلمبیا را در میان مدت تقویت خواهد کرد، اما در کوتاه مدت چنین تاثیری نخواهد داشت.

آدام کالینز، کارشناس اقتصاد آمریکای لاتین در گزارشی در کاپیتال اکونومیکز گفته است: «با وجود اینکه شکی نیست که این توافق نتایج مثبت اساسی برای اقتصاد کلمبیا دربر خواهد داشت، اما ارزیابی های خوشبینانه تر در کوتاه مدت بعید به نظر می رسد.»

گروه فارک (یک نیروی نظامی انقلابی در کلمبیا) به عنوان شاخه نظامی حزب کمونیست کلمبیا در سال 1964 راه اندازی شد و از آن زمان به بعد درگیری های خشونت آمیزی با دولت کمبیا داشته است.

این شاخه نظامی در اوج قدرت خود کنترل یک سوم از کشور کلمبیا را معمولا از راه دور و در بخش های روستایی آن در دست داشته است.

طبق گزارش ها طی سال ها مناقشه بین فارک و شبه نظامیان افراطی دست راستی دولت بیش از 220 هزار نفر کشته شده اند.

پس از انعقاد رسمی قرارداد صلح، فارک متعهد شد که طی شش ماه اسلحه خود را به دیدبانان سازمان ملل متحد تحویل داده و به یک حزب سیاسی قانونی مبدل شود.

باراک اوباما، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا متعهد شده است که در سال 2017 مبلغ450میلیون دلار از طرف این کشور برای کمک به اجرای طرح صلح کلمبیا پرداخت خواهد شد.

به هر روی به گفته تحلیلگران هرگونه امید برای یک رشد سریع در زمینه اقتصاد این کشور نقش بر آب به نظر می رسد.

اقتصاد کلمبیا از سال 2013 به طور پیوسته به دلیل کاهش قیمت کالاها و کند شدن رشد اقتصاد چین با سیر نزولی مواجه شده است. این اقتصاد با وجود تلاش برای تنوع بخشیدن به آن شدیدا به صادرات کالاهایی از جمله نفت، زغال سنگ، قهوه و طلا وابسته است.

طبق آمار رسمی تولید ناخالص داخلی با نرخ 2درصد بین ماه های آوریل و ژوئن سال جاری رشد کرده است. این میزان از نرخ 2.5 درصدی سه ماهه اول سال پایین تر رفته و پایین ترین نرخ رشد در طول چندین سال بوده است.

این کشور همچنین با تورمی که در ماه جولای سال جاری به 9درصد رسیده و کسری بودجه شدید دست به گریبان است. اجرای این قرارداد صلح می تواند تلاش برای رفع این مشکلات را به تاخیر بیندازد.

آلبرتو راموس در رأس اقتصاد آمریکای لاتین در گزارشی در گلدمن ساکس گفته است: «سود اقتصادی این صلح که انتظار می رود به تدریج به تحقق بپیوندد به خصوص در مناطق دورافتاده و کمتر امن این کشور، از طریق سرمایه های توریستی و سرمایه گذاری های داخلی و خارجی بیشتر حاصل خواهد شد و منابع گردش بودجه از دستگاه نظامی به حوزه های سازنده تر مثل سرمایه گذاری های فیزیکی و اجتماعی در مناطق از یاد رفته روستایی منتقل خواهد شد.»

مذاکرات صلح بین دولت و شاخه نظامی فارک در سال 2012 در هاوانا پایتخت کوبا و به صورت غیر رسمی چند ماه پیش از آن شروع شده بود. اگرچه درمورد اینکه با شورشیانی که مرتکب جنایت شده اند چگونه برخورد خواهد شد نگرانی هایی وجود دارد، موضوع این توافق در دوم اکتبر به همه پرسی گذاشته می شود و قویا انتظار می رود که تصویب خواهد شد.

کالینز گفت: «وضعیت امنیتی در کلمبیا بعد از یک دهه مستمرا در حال بهبود است. به این ترتیب تا همین حالا هم بیشترین میزان منافع اقتصادی صلح در صورت افزایش سرمایه گذاری و رشد صنعت توریسم احساس شده است. البته برای امسال انتظار ما این است که اقتصاد به روند کند خود در تطبیق با کاهش قیمت نفت ادامه دهد.»

راموس می گوید: «انتظار می رود با گذشت زمان، منافع اقتصادی حاصل از این صلح، هزینه های خلع سلاح و ادغام شورشیان در جامعه را جبران کند.» او اضافه کرد: «در نهایت ما انتظار داریم دولت به زودی و به احتمال زیاد در ماه اکتبر از پیشنهاد اصلاح مالیات برای تقویت امور مالی عمومی و کمک به تنظیم بودجه و تامین هزینه های اولیه اجرای توافق صلح، پرده بردارد.»