حل ریشه‌ای معضل موش‌های پایتخت

بنده: سلام خوانندگان عزیز! همونطور که شهروندان تهرانی مطلع هستند، نرخ رو به رشد تعداد موش‌ها در پایتخت ادامه داره. امروز در خدمت آقای خیالی هستیم، مدیرکل امور موش و گربه شهرداری تهران. با ایشون در این زمینه به گفت‌وگو نشستیم.
خیالی: تام و جری!
بنده: جان؟!
خیالی: با سیاست جدیدی که اتخاذ کردیم، نام این اداره شد «اداره کل امور تام و جری.»
بنده: چرا آخه؟
خیالی: خیلی اسمش کوله. دوست دارم.
بنده: بله. . . برای ما بفرمایید که شما برای جلوگیری از افزایش شمار موش‌ها چه راهکاری دارین؟ همونطور که در جریانید، تعداد موش‌های پایتخت خیلی زیاد شده!
خیالی: بی‌خیال! کجا تعداد زیاده؟ چرا الکی اذهان عمومی رو مشوش می‌کنید؟
بنده: ما توی اخبار داشتیم که تعداد موش‌ها در شهر تهران به بیش از 60 میلیون رسیده!
خیالی: بی‌خیال! یه جوری میگی 60 میلیون انگار یک میلیارده! چیزی نیست که 60 میلیون.
بنده: خیلیه آقای مهندس!
خیالی: کجا؟ کو؟ شما به من نشان بده! بی‌خیال! حیوون‌های دیگه رو شما شمردی؟ من خودم وقت گذاشتم شمردم تعداد 150 میلیون پشه در تهران داریم، 210 میلیون سوسک داریم. خب شما برای سوسک چه کار می‌کنید؟
بنده: با دمپایی می‌کشیمش دیگه.
خیالی: همینه! برای پشه چی کار می‌کنید؟
بنده: از مگس‌کش استفاده می‌کنیم.
خیالی: بیا! دیدی؟
بنده: خب چه ربطی داره؟
خیالی: ربطش همینه دیگه! ما هرچی با مگس‌کش و دمپایی توی سر موش‌ها زدیم افاقه نکرد. یه کم سرشون گیج می‌ره ولی باز زنده می‌مونن. کله‌شون هم یه کم خوردگی داره که با یه تقه بدون رنگ در میاد!
بنده: یعنی برنامه کارشناسی‌تری برای از بین بردن این 60 میلیون موش تهرانی ندارید؟
خیالی: چرا داریم. ما سه بار جلسه گذاشتیم، تدارک دیدیم، دعوتشون کردیم. دینامیت آوردیم، حتی برای پذیرایی مفصل پنیر تهیه کردیم، حتی دوستان فندق و گردوی خیلی اعلا تهیه کردند منتها نیومدن دیگه! ما هر چی دعوتنامه فرستادیم، خواهش کردیم، نیومدن!
بنده: کی نیومد؟!
خیالی: موش‌ها دیگه! چون ما اصولا با سیاست یکسویه مخالفیم. باید همکاری متقابل باشه! دعوت کردیم، نیومدن. دیگه زورشون که نمی‌شه کرد.
بنده: خب یعنی می‌اومدن بعدش چی می‌شد؟!
خیالی: ما زمین مرغوب و مناسب تدارک دیدیم براشون خارج شهر. منتهی استقبال نکردن. چی کار کنیم نمی‌شه رفت توی خونه‌اش که به هر حال حریم خصوصیه. زن و بچه‌اش اونجان. اینام بچه‌هاشون زیادن دیدین دیگه؟
بنده: آقا بی‌خیالی. . . عذر می‌خوام آقای خیالی! یعنی شما هیچ طرح بلند‌مدتی برای موش‌ها ندارید؟
خیالی: چرا بابا برنامه داریم. برنامه عمده ما اینه که این موش‌ها رو در سطح کشور پخش کنیم، بنای ما بر این است که به هر ایرانی بتونیم یک موش برسونیم که خدای ناکرده هیچ ایرانی بدون موش نمونه. اتفاقا اسم این طرح رو خیلی باسلیقه و شاعرانه انتخاب کردند، «هر گوش، یک موش»! اینم برای افتتاح پروژه آوردم خدمت شما باشه. اسمش فیلیسیتیه! دختره، دو ماهشه! خوب مراقبش باش. جون تو و جون فیلیسیتی!
بنده: اَییییی! این چیه آوردین اینجا؟!
خیالی: فیلیسیتیه! سهم شما از موش‌های پایتخته. حالا اگه خانواده هم خواستن بگید بیارم خدمتشون.
بنده: خوانندگان عزیز، من حالم داره بد می‌شه. با اجازه شما از محضرتون خداحافظی می‌کنم. شب بی‌موشی داشته باشید.