در سوگ آتش نشان هایی که بازنگشتند / ایران اشک می ریزد

برای تمام چشمانی که زمانی متمادی در انتظار بازگشت آتش نشانان به در خیره مانده، لحظه ها و ساعت ها در 48 ساعت گذشته کند تر از آنکه بتوان تاب تحمل داشت می گذرد. 48 ساعت گذشته تهران لحظاتی میان اندوه و رنج را با چشمانی اشک بار سپری کرد، ایران اشک می ریزد به پاس بزرگی و عظمت روح آتش نشانانی که هرگز از ماموریت بازنگشتند و ققنوس وار پای در شعله های گداخته آتش گذاشتند.

صبح پنجشنبه تهران با آتش سوزی در ساختمان پلاسکو شروع شد و این حادثه تا 40 ساعت پس از شروع همچنان ادامه دارد. اگرچه در ابتدا طبقه های 9 و 10 این ساختمان 15 طبقه دچار آتش سوزی شدند اما با وجود تلاش 200 آتش نشان اعزام شده به محل، آتش به سرعت به سایر طبقات سرایت کرد و به طبقات منفی یک نیز رسید، در ساعت 30: 11 کمتر از 4 ساعت پس از اعلام آغاز آتش سوزی ابتدا دیوار یک طرف ساختمان و سپس تمامی ساختمان فروریخت.

گروهی از آتش نشانان که هرگز تعداد دقیق شان مشخص نشد زیر تلی از آوار محبوس ماندند و خبرهای تایید نشده ای نیز مبنی بر حضور تعدادی مردم عادی در زیر آوار هم منتشر شد که از سوی هیچ یک از مسئولان تایید نشده است.

پس از فروریختن ساختمان آتش همچنان از زیر آوارهای ساختمان زبانه می کشید، در ساعت های بعد زبانه های آتش محو شد اما انتشار دود سفید از زیر تل آهن و سنگ و شیشه ای که از ساختمان به جای مانده بود همچنان ادامه داشت.

با شروع عملیات آواربرداری مشخص شد که در طبقات زیرزمین آتش همچنان شعله ور است و با برداشته شدن آوار راه برای رسیدن اکسیژن به شعل های آتش باز می شود و سبب ادامه آتش سوزی می شود.

تلاش گروه های امدادی از بعد از فروریختن ساختمان به بخش های متفاوتی از جمله «خاموش کردن آتش» و «حفر تونل برای ایجاد دسترسی به محبوسان» و «آواربرداری» به صورت همزمان ادامه پیدا کرد. اگر چه در نخستین ساعات پنجشنبه اعلام شد که حفر تونل با پیشرفت قابل قبولی در حال انجام است اما مدتی بعد خبر ناموفق بودن پروژه حفر تونل منتشر شد.

آواربرداری اما به دلیل حرارت بالای محیط از یک سو وجود سازه های بزرگ فلزی از سوی دیگر به کندی ادامه یافت و با وجود اینکه در ساعات نخستین پس از ریزش ساختمان به نجات افراد محبوس زیر آوار امید زیادی وجود داشت اما با فرارسیدن صبح جمعه از میزان این امیدواری کاسته شد و برخی مسئولان با ارسال پیام تسلیت همدردی شان را با مردم اعلام کردند.

***

حکایت پلاسکو

ساختمان پلاسکو برای مردم تهران و ایران بیشتر از یک ساختمان 15 طبقه در قلب پایتخت بود، که 600-500 واحد تجاری و تولیدی را در خود جای داده  بود.

ساختمان پلاسکو بیشتر از آنکه محل تولید و فروش بخشی از پوشاک ایرانی و خارجی کشور را در خود جای داده باشد خاطرات مردم را در خود داشت، خاطرات سالیان دور و نزدیک از سال 1341 که زمان تاسیسش بود تا همین دوروز پیش خاطرات خرید های لباس دامادی و خرید های شب عید و... پلاسکو بخشی نمایان و پررنگ از هویت تهران و ایران بود که حالا به تلی از آهن و خاک تبدیل شده و مثل یک زخم روی دست شهر مانده است.

روزهای شکوه پلاسکو را مردم تهران حالا حالاها فراموش نخواهند کرد اگر چه جایش در خیابان خالی است اما در امتداد خاطرات مردم همچنان حکایت پلاسکو ادامه دارد.