آیا به یک مشاور اقتصادی در مدیریت کسب و کار خود نیاز دارید؟

آیا به یک مشاور اقتصادی در مدیریت کسب وکار خود نیاز دارید؟ این پرسش در عین حال که بسیار روشن و واضح است، اما بسیاری از مدیران و کارآفرینان را در مقام پاسخ به زحمت می اندازد. اگر به این پیچیدگی تغییرات سریع در زمینه حقوق تجارت بین المللی و توسعه باورنکردنی تکنولوژی را اضافه کنیم، آن وقت با یک معمای بزرگ روبه رو خواهیم بود.

نخستین گام در راستای بررسی نیاز به مشاوران اقتصادی در زمینه مدیریت یک شرکت، بررسی اوضاع اقتصادی آن است. در واقع مشاوران اقتصادی از جنبه های خاصی به اوضاع شرکت تان نگریسته و توصیه های کاملا اقتصادی به شما ارائه می دهند.

برهمین اساس باید در ابتدا اوضاع اقتصادی شرکت و جایگاه برندتان در بازار را بررسی کنید. به منظور کمک به انجام چنین امری در ادامه به بررسی فاکتورهای تاثیرگذار در شناسایی اوضاع مالی شرکت و به تبع آن پی بردن به ضرورت یا عدم نیاز به مشاوران اقتصادی خواهیم پرداخت.

اجازه دهید بحث را با پاسخ به یک پرسش اساسی پیگیری کنیم: «شما به چه مقدار کمک در زمینه مدیریت اقتصادی برندتان نیاز دارید؟» شاید این پرسش اندکی عجیب به نظر برسد، با این حال پاسخ به آن نیازمند توجه به ابعاد مختلفی است. در ادامه به بررسی این ابعاد و زمینه ها خواهیم پرداخت.

• شرایط اقتصادی شرکت تان تا چه اندازه پیچیده است؟

ساده ترین شرایط اقتصادی را می توان به صورت سنتی به این شکل توصیف کرد: یک مرد جوان که کسب وکاری تک نفره داشته و در خانه  اجاره ای یا محل کارش زندگی می کند. با این حال اگر بخواهیم اندکی به شرایط مالی یک شخص شاخ وبرگ دهیم، به چیزی شبیه به یک کارآفرین موفق که یک یا چند شرکت را مدیریت کرده و با شرایط پیچیده فروش در بازارهای مختلف دست وپنجه نرم می کند، خواهیم رسید.

همچنین به شرایط موجود می توان متغیرهایی از قبیل درگیری با نظام های مالیاتی کشورهای مختلف که موجب سردرگمی در پرداخت مالیات ها می شود، به توافق رسیدن با سندیکاهای گوناگون در کشورهایی در نقاط مختلف دنیا مثل آمریکا و سنگاپور، پیش رو داشتن گزینه های متعدد برای سرمایه گذاری و در نهایت دشواری های مدیریت املاک چنین کارآفرین موفقی را هم اضافه کرد.

اگر بخواهیم منطقی به قضیه نگاه کنیم، وضعیت شما جایی در میان این دو حد افراطی خواهد بود. بسیاری از کارشناسان معتقدند که شروع کسب وکارهای تک نفره در دنیای امروز بسیار دشوار است. از طرف دیگر، رویای یک کارآفرین موفق و همه فن حریف نیز امروزه کمتر به چشم می خورد.

بر همین اساس نکته مهم در نگاه منطقی به امور نهفته است. به عنوان مدیر یک کسب وکار هرچه اوضاع اقتصادی تان به کارآفرین موفقی که در بالا بیان کردیم، نزدیک شد، بهتر است از کمک های مشاوران اقتصادی استفاده کنید. به هر حال در عرصه کسب وکار نمی توان روی متغیرهای اقتصادی کلان ریسک کرد.

• برنامه اقتصادی بلند مدت (حداقل 5 ساله) شما به چه صورت است؟

اگرچه این پرسش در ابتدا اندکی گیچ کننده است، با این حال نیازی به نگرانی نیست. من لیستی از رایج ترین اهداف بلند مدت اقتصادی را که مدیران به آنها توجه می کنند، تهیه کرده ام.

1. در ابتدای این لیست صرفه جویی و پس انداز برای خرید خانه جای دارد. در واقع این هدفی است که بسیاری از صاحبان کسب وکارهای کوچک به دنبال آن هستند.

2. در جایگاه دوم، پرداخت هزینه دانشگاه فرزندان جای دارد. این مورد بیشتر مخصوص مدیران میانسال است که دغدغه  فرزندان شان را دارند.

3. برنامه ریزی برای بازنشستگی: به طور معمول هدف افراد پس انداز مبالغ قابل توجه برای سفرهای دوره بازنشستگی است. اگر یک کارآفرین یا مدیر جوان هستید، این مورد به شما ارتباطی نخواهد داشت. معمولا مدیران پا به سن گذاشته به سراغ چنین ایده هایی می روند.

4. فرار از تورم: شاید این مورد اندکی عجیب به نظر برسد، با این حال بسیاری از صاحبان کسب وکارهای کوچک برای فرار از فشارهای ناشی از تورم اقدام به پس انداز مبالغ قابل توجهی می کنند.

5. توسعه خط تولید شرکت و نوسازی تجهیزات.

6. پس انداز درآمدهای اضافی برای پرداخت های بشردوستانه نیز جایگاه بعدی این فهرست را به خود اختصاص داده است. سرآمد چنین برنامه اقتصادی بیل گیتس است.

7. مدیریت پرداخت های مالیاتی: این مورد در اغلب شرکت هایی که تحت فشارهای اقتصادی هستند، به چشم می خورد.

8. تامین مالی پروژه های پژوهشی: اگرچه پژوهش های کاربردی نقش مهمی در توسعه کسب وکارها دارند، با این حال تنها تعداد محدودی از شرکت هایی با بودجه و درآمد مناسب امکان استفاده از این طرح اقتصادی را دارند.

مشاوران و اقتصاددان ها سال هاست در مورد بررسی شیوه زندگی اقتصادی مدیران مختلف با یکدیگر اختلاف نظر دارند. با این حال منطقی تر آن است که براساس خطوط دایره ای زندگی شخصی افراد را بررسی کرده و این سبک از زندگی شخصی را در دنیای کسب وکارشان جست وجو کنیم.

این سه محور عبارتند از: میزان پس انداز (علاقه به پس انداز و مقدار فعلی ذخیره مالی)، درصد عملکرد سنجیده و حساب شده و نحوه توزیع منابع مالی در بخش های مختلف.

این سه فاکتور معمولا براساس سن افراد ارقام متفاوتی را نشان می دهد. برای مثال در افراد جوان (بین 20 تا 30 سال) نتیجه شامل مقدار بیشتر ریسک اقتصادی و علاقه بیشتر به برنامه ریزی بلند مدت است.

همچنین در زمینه مقدار پس انداز مالی این گروه کمترین تکیه را بر منابع مالی فراوان دارند. به عبارت ساده، افرادی با سن وسال کمتر بیشتر اهل ریسک و برنامه ریزی بلند مدت هستند.

افراد میانسال (40 تا 50 سال) کمتر اهل ریسک های مالی بوده و به تبع آن دارایی های بیشتری را نیز در اختیار دارند. معمولا در چنین شرایطی افراد بیشتر به فکر خانواده های شان بوده و از انجام ریسک  دوری خواهند کرد. همچنین درگیری های مالیاتی نیز در این دوره آنها را نیازمند راهنمایی و مشاوره دقیق اقتصادی می سازد.

در نهایت نوبت به افرادی با میانگین سنی 60 تا 70سال خواهد رسید. همان طور که اغلب افراد تصور می کنند چنین مدیرانی بیشتر در فکر انتخاب شیوه مناسب برای خوشگذرانی در دوره بازنشستگی شان هستند.

بر همین اساس نباید انتظار ریسک های مالی عجیب وغریب را از آنها داشت. این گروه بیشترین استفاده و کمک را از مشاوران اقتصادی خواهند کرد. شاید یکی از دلایل این امر تجربه هایی است که چنین افرادی در طول مدت فعالیت حرفه ای خود کسب کرده اند. حوادثی مانند شکست های هولناک و تغییر سریع شرایط بازار آنها را مجاب به استفاده از توصیه های مشاوران اقتصادی کرده است.

براساس آنچه بیان شد، افراد در سنین پایین بیشتر فعالیت های پرخطر را انجام می دهند. سیر طبیعی کسب وکار نیز به همین ترتیب است. در واقع اگر ریسک نکنیم، هیچ گاه دستاوردی در کسب وکار نخواهیم داشت. با این حال باید توجه داشت که ریسک اقتصادی چارچوب های خاص خود را دارد. مشکل اصلی بسیاری از مدیران و کارآفرینان جوان عدم ریسک درست است.

بر این اساس با بررسی نحوه سرمایه گذاری و فعالیت کارآفرینان موفق به این نکته پی خواهید برد که اغلب آنها تنها پس از کسب اطلاعات مشخص و سازمان یافته،حاضر به هزینه منابع مالی خود و ریسک روی آنها می شوند. این اطلاعات سازمان یافته عمدتا توسط مشاوران اقتصادی و تحلیلگران بازار ارائه می شود.

بر همین اساس در گام نخست باید جایگاه خود را در سه طبقه ارائه شده پیدا کرده و سپس براساس آنچه در سطر بالا بیان شد، عمل کنید. البته توجه داشته باشید هرقدر سن تان افزایش یافت، به طور طبیعی محافظه کارتر خواهید شد.

• چه قدر منظم هستید؟

رفتارهای عادی و روزمره درست همان نقطه ای است که بسیاری افراد از آن ضربه های غیرقابل پیش بینی و هولناکی دریافت می کنند. به همین دلیل بسیاری از کارشناسان اهمیت کمک مشاوران را در این زمینه مورد ارزیابی قرار داده اند.

 به عبارت ساده، عامل تعیین کننده در کسب وکار بیش از آنکه شرایط بازار و کیفیت رقابتی محصولات تان باشد، نحوه رفتار شما است. نحوه واکنش مدیران نسبت به رخدادهای یکسان بسیار گوناگون است و این نکته تفاوت در نتایج کسب شده را رقم خواهد زد. بر همین اساس متغیر اساسی در این موضوع نظم است.

در ادامه پرسش هایی مطرح شده است که پاسخ صادقانه به آنها تا حد زیادی مقدار نظم شما در محیط کاری را مشخص خواهد کرد.

1. آیا شما فلسفه خاصی برای سرمایه گذاری دارید؟ در واقع به عنوان یک مدیر یا کارآفرین معیارهای شما برای سرمایه گذاری در حوزه های مختلف به چه صورت است؟

2. سرمایه گذاری شما تابع قوانین خاصی است یا بدون طراحی چارچوب مشخص اقدام به فعالیت حرفه ای می کنید؟

3. در صورتی که قوانین خاصی برای فعالیت اقتصادی دارید، چه هنگام این قوانین را زیر پا خواهید گذاشت؟

4. استراتژی اقتصادی شرکت تان تا چه حد به اخبار و وقایع جدید وابسته است؟

اگر با پاسخ به پرسش های بالا به این نتیجه رسیدید که از نظم مطلوبی در اداره کسب وکارتان برخوردار هستید، نیاز چندانی به مشاور اقتصادی نخواهید داشت. در واقع انجام این کار در یک شرکت با استراتژی منظم فعالیت چندان سختی نیست. تنها باید اندکی زمان، حوصله و دانش ابتدایی اقتصادی داشته باشید.

با این حال اگر در دسته بی نظم قرار دارید، پیشنهاد این مقاله استفاده از مشاوران اقتصادی و مدیریتی است، در غیر این صورت باید به طور شخصی شروع به یادگیری نحوه مدیریت اقتصادی کنید.