9 عملکرد مدیران که باعث استعفای کارمندان خوب می شود

مدیران بسیاری را می بینیم که از استعفای نیرو های خوب شان شکایت می کنند. این مدیران حق دارند، چراکه مسائل کمی در شرکت از استعفای یک نیروی توانمند، مخرب تر است.

مدیران ترجیح می دهند مشکلات مالی را دلیل این اتفاق عنوان کنند و مشکل اصلی را نادیده بگیرند: نیروها کارشان را ترک نمی کنند، آنها مدیران شان را ترک می کنند.

نکته اینجاست که به راحتی می توان جلوی این اتفاق را گرفت و تنها به بینشی جدید و قدری تلاش بیشتر از جانب مدیران نیاز است.

در این مقاله، 9 مورد از بدترین کارهای مدیران که باعث جدایی نیروهای خوب می شوند را عنوان می کنیم.

1. آنها از نیروهای شان بیش از حد کار می کشند

هیچ چیز به اندازه کار بیش از حد یک کارمند را آزرده نمی کند. کار کشیدن از نیروهای خوب به قدری وسوسه انگیز است که بسیاری از مدیران در تله آن می افتند. کار بیش از حد امری مبهم برای کارمندان است و اینطور به ذهن متبادر می کند که کارمندان به دلیل عملکرد خوب، جریمه می شوند. مطالعه ای از دانشگاه استنفورد نشان می دهد که وقتی ساعات کار هفتگی از 50 ساعت فراتر رود، بازدهی کاهش می یابد. اگر این عدد از 55 ساعت بگذرد، به قدری بازدهی کم می شود که در واقع انگار کاری انجام نمی پذیرد.

مطلب مرتبط:چرا کارمندان خوب استعفا می‌دهند؟

اگر می خواهید ساعات کاری نیروی توانمندتان را افزایش دهید، باید سمت شان را نیز بهبود بخشید. نیروهای توانمند فشار کاری بیشتر را می پذیرند، اما اگر ببینند در فرآیند کاری شان در حال خفه شدن هستند، استعفا می دهند. افزایش حقوق، ترفیع درجه و تغییر سِمَت راه هایی پذیرفتنی برای افزایش فشار کاری هستند. اگر بدون اینکه امتیازی به نیروی توانمندتان بدهید، فشار کاری او را افزایش دهید، او به دنبال کاری خواهد گشت که آنچه لیاقتش را دارد، به او بدهد.

2. آنها متوجه مشارکت نیروهای شان نمی شوند و به عملکرد مطلوب پاداش نمی دهند

اثر پاداش و ارزش نهادن به کار خوب، مخصوصاً برای نیروهای توانمند که به طور ذاتی باانگیزه هستند، به راحتی دست کم گرفته می شود. همه احترام و اعتبار را دوست دارند، اما نه بیشتر از افراد سختکوشی که عملکردی عالی دارند. مدیران باید با کارمندان شان ارتباط داشته باشند تا بدانند چه چیزی به آنها حس خوبی می دهد (برای برخی، افزایش حقوق، برای برخی دیگر شهرت و ارج نهادن عمومی) تا بتوانند بنا بر آن، نسبت به عملکرد خوب شان، پاداش تخصیص دهند. اگر کارمندان خوبی داشته باشید، این اتفاق به صورت معمول رخ خواهد داد.

3. آنها برای کارمندان شان اهمیت قائل نیستند

بیش از نیمی از افراد به دلیل نوع رابطه شان با مدیر خود، کارشان را ترک می کنند. شرکت های موفق در مدیران شان تعادلی میان حرفه ای گری و انسان بودن ایجاد می کنند. این مدیران کسانی هستند که موفقیت یک کارمند را جشن می گیرند، در شرایط سخت با او همدردی می کنند و حتی گاه آنان را به چالش می کشانند. مدیرانی که به خوبی نیروهای شان را درک نمی کنند، نرخ استعفای بیشتری را تجربه خواهند کرد. وقتی مدیرتان برای هیچ چیز جز محصول اهمیت قائل نمی شود، سخت است که بیش از هشت ساعت در روز را به کار برای او بگذرانید.

4. آنها پایبند تعهدات شان نیستند

وقتی به کارمندان تان قولی می دهید، بین دو شرایط خوشحالی بسیار زیاد و استعفای آنها مرز باریکی ایجاد می کنید. وقتی پای قول تان می ایستید، در نگاه آنها به فردی صادق و قابل اعتماد (دو خصیصه بسیار مهم برای یک مدیر) مبدل می شوید. وقتی زیر قول تان می زنید، فردی بی مبالات و غیرمحترم تلقی می شوید. در نهایت اینکه وقتی مدیری به تعهداتش عمل نمی کند، چرا دیگران باید متعهدانه رفتار کنند؟

5. آنها افراد اشتباه را استخدام می کنند و یا ترفیع درجه می دهند

نیروهای توانمند و سختکوش دوست دارند با مدیرانی مشابه خود کار کنند. وقتی مدیری از پس انتخاب و استخدام نیروی خوب برنمی آید، نقشی اساسی در کاهش انگیزه کارمندان ایفا می کند. ترفیع درجه یک کارمند نامناسب، شرایط را وخیم می کند. تمام تلاش تان را می کنید تا سزاوار ترفیع رتبه باشید و این موضوع به سادگی تقدیم شخص دیگری می شود؛ این یک توهین بزرگ است و منجر به استعفای کارمندان خوب خواهد شد.

6. آنها نمی گذارند کارمندان به دنبال علایق خود باشند

کارمندان بااستعداد افراد باذوقی نیز هستند. اگر به این کارمندان فرصت دنبال کردن شور و اشتیاق شان را بدهیم، بازدهی و رضایت شغلی در آنها افزایش می یابد. اما بسیاری مدیران می خواهند نیروهای شان محدود به یک فضای کوچک عمل کنند. این مدیران می ترسند اگر نیروهای شان بخشی از تمرکزشان به دنبال شور و اشتیاق شان برود، عملکردشان تضعیف شود. این ترس بی اساس است. مطالعات نشان می دهد که اگر کارمندان بتوانند شور و اشتیاق خود را دنبال کنند، ذهن شان جریانی را تجربه می کند که منجر می شود کارایی شان تا 5برابر افزایش یابد.

7. آنها نمی توانند مهارت های کارمندان شان را توسعه دهند

وقتی از مدیران در مورد بی توجهی شان به کارمندان سوال می پرسیم، آنها از الفاظی مانند «اعتماد»، «استقلال» و «توانمندسازی» به عنوان بهانه استفاده می کنند. این الفاظ هیچ توجیهی ندارند. مدیران خوب مدیریت می کنند؛ صرف نظر از اینکه چقدر کارمندان شان مستعد هستند. آنها همواره به کارمندان شان توجه دارند، همواره به آنها گوش می کنند و بازخورد ارائه می دهند.

مدیریت شاید شروعی داشته باشد، اما پایانی ندارد. وقتی کارمندی مستعد دارید، دیگر به شما بستگی دارد که او را در حوزه های مختلف بیازمایید تا مهارت هایش را پرورش دهید. نیروهای بااستعداد نیازمند بازخورد هستند، حتی بیشتر از نیروهای معمولی و این وظیفه شماست که به آنها بازخورد ارائه دهید. اگر این کار را نکنید، بهترین نیروهای تان احساس خمودگی می کنند و به آدمی ازخودراضی تبدیل می شوند.

8. آنها نمی توانند خلاقیت کارمندان شان را به کار گیرند

مستعدترین کارمندان، با هر چه برخورد می کنند به دنبال بهبود آن هستند. اگر به دلیل اینکه خودتان با شرایط موجود راحت هستید، جلوی توانایی آنها در بهبود شرایط را بگیرید، باعث می شوید از کارشان متنفر شوند. محصورکردن علاقه درونی آنها به خلاقیت نه تنها آنها، بلکه شما را نیز محدود می کند.

9. آنها نمی توانند کارمندان را هوشمندانه به چالش بکشند

مدیران توانمند تلاش می کنند کارمندان را برای انجام کارهایی که نشدنی به نظر می رسند، به چالش بکشند. با مشخص کردن اهداف معمولی و در دسترس، آنها نیروهای شان را از محدوده امنی که برای خود ساخته اند خارج می کنند. بعد از آن تمام تلاش شان را به کار می گیرند تا آنها را بدل به کارمندانی موفق سازند. وقتی کارمندان مستعد و باهوش، مشغول فعالیت های ساده و خسته کننده شوند، به دنبال کاری می روند که هوش آنها را به چالش بکشاند.

مطلب مرتبط: چطور کاری کنیم که یک کارمند استعفا دهد؟

جمع بندی تمام موارد

وقتی می خواهید بهترین نیروهای تان را حفظ کنید، باید در رابطه با چگونگی تعامل با آنها به خوبی فکر کنید. با اینکه نیروهای توانمند افراد سرسختی هستند، اما استعداد آنها فرصت های شغلی بسیاری را برای شان به همراه می آورد. شما باید کاری کنید که آنها بخواهند برای تان کار کنند.