چگونه پیركس روش آشپزی ما را تغییر داد؟

پیركس به‌عنوان یك برند پیشگام تولیدكننده وسایل آشپزی، یكسری محصولات زیبا و چند كاربردی را برای میز شام افراد معرفی كرده است. داستان نحوه ورود برند تولیدكننده لوازم آشپزی پیركس به آشپزخانه‌های آمریكا بلند و طولانی است. این حماسه در سال 1913 میلادی و از زمانی شروع شد كه دانشمندان شركت آمریكایی سازنده ظروف آشپزخانه Corning به تحقیق درباره كاربرد‌های جدید شیشه‌های سنگینی پرداختند كه در ابتدا برای ساخت فانوس راه‌آهن مورد استفاده قرار می‌گرفت.

در سال 1914 میلادی، بسی لیتلتون، همسر یك دانشمند شاغل در شركت Corning، از Nonex، ظرف شیشه‌ای ساخت. Corning آن را شیشه بوروسیلیكات مقاوم در برابر درجه حرارت بالا نامید و البته آن زن برای پختن یك كیك اسفنجی از این ظرف بهره برد. او از كاهش زمان پخت در مقایسه با ظرف‌های آشپزی فلزی یا سرامیكی معمولی تعجب كرد. او از این موضوع شگفت‌زده شد كه چگونه یك ظرف شیشه‌ای امكان نظارت بر مراحل مختلف پخت كیك از همه طرف را به وجود می‌آورد.

Corning سابقه‌ای طولانی در زمینه ساخت یك ابزار جدید با استفاده از وسایل قدیمی و استفاده از آنها در حوزه‌های مختلف را دارد. با توجه به روایت‌های شخصی متنوع، نمایش بیش از 300 نوع ظرف شیشه‌ای و ابزار‌های بازاریابی گوناگون در نمایشگاه شیشه Corning نشان می‌دهد كه چگونه این برند دست به تولید یكسری ظرف‌های آشپزی چند كاربردی زده است كه در شرایط مختلف فوق‌العاده عالی عمل می‌كنند و در طول این فرآیند شكل زیبایی را به یك آشپزخانه مدرن می‌بخشند. Corning با بهینه‌سازی و تصفیه این ماده در سال 1915 میلادی ابتدا خط تولید 12‌قطعه‌ای ظرف‌های پیركس را راه‌اندازی كرد كه شامل ظرف‌های خوراك‌پزی در اندازه‌های گوناگون می‌شد. به این دلیل كه مردم آمریكا طبخ غذا در ظرف‌های شیشه‌ای را عجیب می‌دیدند، در نخستین روز‌ها فروش این محصولات بسیار سخت بود. 

با عرضه ظرف‌های پیركس در فروشگاه‌ها، استقبال خوبی از آنها به عمل آمد اما به خاطر قیمت بالای آنها از این ظرف‌ها به‌عنوان محصولاتی لوكس نام برده می‌شد. به منظور افزایش آمار فروش، Corning در فرمول و فرآیند تولید به صرفه‌تر این قبیل محصولات از لحاظ اقتصادی تجدید نظر كرد. این شركت همچنین با راه‌اندازی یكسری كمپین‌های بازاریابی به تاكید روی خواص منحصر به فرد مواد تشكیل‌دهنده ظروف پیركس خود پرداخت. این نوع شیشه همگام با فلز و بسیار سریع‌تر از دیگران گرم می‌شد و در ضمن شفاف نیز بود. همین عامل به مصرف‌کنندگان اجازه می‌داد تا شاهد عملیات پختن غذا باشند. ظرف‌های پیركس درست قبل از وقوع جنگ جهانی اول به بازار ارائه شدند و به دلیل كمبود منابع فلزی در طول سال‌های جنگ، انگیزه‌ای وطن‌پرستانه برای خرید چنین محصولاتی در آن دوران وجود داشت.