توپ خصوصی‌سازی سرخابی‌ها به دروازه واگذاری نزدیک شد

براساس آگهی منتشر شده قرار است، روز دوشنبه ۲۷بهمن املاک و دارایی‌های دو تیم استقلال و پرسپولیس مزایده گذاشته شود تا شاید پس از سال‌ها سرگردانیِ توپ خصوصی‌سازی فوتبال در زمین دولت، این توپ سرانجام از دروازه واگذاری عبور کند. خصوصی‌سازی فوتبال در ایران همگام و همزمان با ابلاغ اصل 44 قانون اساسی از جمله وعده‌ها و دغدغه‌های دولت‌های مختلف در سالیان گذشته بود و هر ساله نیز در فهرست واگذاری‌های سازمان خصوصی‌سازی نام دو باشگاه استقلال و پرسپولیس پای ثابت بوده است. امـا نگـــاهی به پیشینــه خصوصی‌ســازی بــاشگــاه‌های ورزشی در کشور حکایت از واگذاری باشگاه فرهنگی و ورزشی راه‌‌آهن به‌عنوان نخستین و آخرین واگذاری از جنس فوتبال تا این لحظه دارد که در 19 تیرماه سال 90 اتفاق افتاد. پیش‌تر هیات واگذاری در سوم اردیبهشت ماه سال 90 با عرضه 100 درصد سهام باشگاه راه‌آهن از طریق فرابورس به‌عنوان آغازگر واگذاری باشگاه‌های فوتبال در کشور موافقت کرد؛ مصوبه‌ای که به سازمان خصوصی‌سازی اجازه می‌داد تا موسسه فرهنگی ورزشی راه‌آهن را به‌عنوان صف‌شکن خصوصی‌سازی فوتبال در ایران به بخش خصوصی واگذار کند.

در پی این مصوبه آگهی واگذاری سهام این باشگاه اعلان رسمی شد تا 100 درصد سهام موسسه فرهنگی ورزشی راه‌آهن (پس از کسر پنج درصد سهام ترجیحی) به‌ارزش کل پایه 59میلیارد و 180میلیون و 359هزار و 316 ریال به‌وکالت از سوی شرکت مادرتخصصی راه‌آهن جمهوری اسلامی ایران (به‌عنوان مالک 100 درصد سهام این موسسه) در مزایده 18 اردیبهشت ماه سال 90 از بدنه دولت جدا شود، اما این عرضه به‌دلیل بررسی مسائل‌ حقوقی نحوه واگذاری از طریق فرابورس انجام نشد، چراکه اساسنامه باشگاه راه‌آهن به‌صورت موسسه فرهنگی ورزشی بود و به‌صورت شرکت سهامی نبود.

بنابراین نمی‌توانست اوراق بهادار آن در فرابورس مورد معامله قرار گیرد و سرانجام تصویب اصلاح اساسنامه موسسه فرهنگی ورزشی راه‌آهن در جلسه 7 خرداد آن سال هیات واگذاری، به‌عنوان راه‌حل نهایی حل مشکل واگذاری سهام این باشگاه در فرابورس مطرح شد و با تغییر شخصیت حقوقی موسسه به شرکت سهامی در مجمع فوق‌العاده این باشگاه و نیز اصلاح اساسنامه در اداره ثبت شرکت‌ها، سهامی بودن باشگاه راه‌آهن به ثبت رسید.

با این حال هرچند با انتشار دومین آگهی، اجازه واگذاری 100 درصد سهام شرکت فرهنگی ورزشی راه‌آهن صادر شد اما به‌دلیل نبود خریدار، آغاز خصوصی‌سازی باشگاه‌های فوتبال ایرانی ناکام ماند و سرانجام در 11 تیر سال 90 توسط هیات واگذاری تصمیم دوباره‌ای گرفته شد تا 100 درصد سهام شرکت فرهنگی ورزشی راه‌آهن این بار در 19 تیر ماه همان سال واگذار شود.

در اعلان جدید ارزش کل پایه سهام قابل واگذاری این باشگاه از 59میلیارد و 180میلیون و 359هزار و 316 ریال به 41میلیارد و 500میلیون ریال (کاهش 1.8 میلیارد تومانی) و مبلغ سپرده شرکت در مزایده هم از یک‌میلیارد و 775میلیون و 410هزار و 780 ریال به یک‌میلیارد و 345میلیون ریال کاهش یافت و شرایط آسان‌تری برای جذب خریدار در نظر گرفته شد؛ از جمله اینکه حداقل درصد پیش‌پرداخت نقدی از 20درصد به 15 درصد کاهش و مدت‌زمان پرداخت اقساط از سه به پنج سال افزایش داده شد تا خریداران پس از خرید این میزان سهام، حداکثر 20 روز کاری نسبت به پرداخت ثمن نقدی معامله اقدام کنند.

و سرانجام در 19 تیرماه سال 90، با عرضه 100 درصد سهام باشگاه فرهنگی ورزشی راه‌آهن در فرابورس به‌ارزش 41 میلیارد و 500میلیون ریال، نخستین باشگاه ورزشی در بازار سرمایه واگذار شد. عرضه‌ای که برای آن تنها یک خریدار وارد رقابت شد و بدون رقابت توانست سهام این شرکت را خریداری کند تا باشگاه فرهنگی ورزشی راه‌آهن زیر پرچم بخش خصوصی در یازدهمین دوره لیگ برتر حضور یابد؛ حضوری که مدیریت بخش خصوصی نیز تاثیری در حرکت این باشگاه غیردولتی نداشت و راه‌آهن عنوانی بهتر از یازدهم در جدول یازدهمین دوره این رقابت‌ها پیدا نکرد.

در سال 91 هم مالکان این باشگاه، امتیاز راه‌آهن را به یک شرکت هواپیمایی فروختند تا توپ خصوصی‌سازی فوتبال این بار در باند فرودگاه سرگردان باشد؛ اما این موضوع پایان سرگردانی توپ خصوصی‌سازی فوتبال نبود و پس از حاشیه‌های بسیار، حالا زمزمه‌هایی مبنی بر تملک باشگاه راه‌آهن توسط وزارت نفت به گوش می‌رسد.