نخستین بار نیست که شایعه واگذاری یک مکان هنری به بنیاد فرهنگی هنری رودکی اعتراض هنرمندان را در پی دارد. پیشازاین قرار بود که تئاتر شهر به این بنیاد واگذار شود که با اعتراض هنرمندان این موضوع منتفی شد. حال این بار شایعه واگذاری موزه هنرهای معاصر به بنیاد فرهنگی هنری رودکی صدای اعتراض هنرمندان را درآورد. این اعتراض به اندازهای گسترده شد که پای تحصن هنرمندان جلوی موزه هنرهای معاصر به میان آمد.
گرچه مسئولان از همان ابتدا واگذاری موزه را به بنیاد فرهنگی و هنری رودکی تکذیب کردند، اما بهسرعت نامهای محرمانه با امضای معاونان وزیر منتشر شد که خبر از واگذاری موزه میداد. نامهای که نه اصل آن تایید و نه برای آن تکذیبیهای دادهای صادر شد. بااینحال هنرمندان اعتراض را حق خود دانستند و کار بهجایی رسیدکه وزیر با واگذاری موزه مخالفت کرد و در نهایت معاونت توسعه مدیریت و منابع وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی واگذاری مدیریت موزه هنرهای معاصر به بنیاد فرهنگی هنری رودکی را تکذیب کرد.
اما داستان چیست که واگذاری یک موزه با این حجم از اعتراض هنرمندان و اهالی رسانه مواجه میشود؟ پیش از این هنرمندان تجسمی با شنیدن این خبر که به گفته خود از رسانهها شنیده بودند، بیانیهای صادر و این عمل را محکوم کردند. گرچه مسئولان این تغییر را به دلیل مشکلات مالی اعلام کرده بودند، اما معصومه مظفری، رئیس انجمن هنرمندان نقاش در گفتوگو با مهر دراینباره گفت: مجموعههای بسیاری هستند که میتوانند برای رفع نیازهای مالی این موزه حمایتهای لازم را ارائه کنند، یا با برنامهریزی کارشناسانه و استفاده از نظرات هنرمندان میتوان انرژی تازهای به موزه تزریق کرد.
نکتهای که این هنرمند به آن اشاره دارد، بحث گفتوگو و تبادلنظر مسولان با هنرمندان است که از سوی مسولان نادیده گرفتهشده است. به عبارت دیگر، محرم دانستن هنرمندان و راه حل خواستن از آنها. حکایت موزه در جایی مهم میشود که اعتبار و هویت ایران به آن وابسته است، خصوصا که این هنرمند نقاش، موزه هنرهای معاصر تهران را یک گنجینه ملی ارزشمند خوانده.
او معتقد است که موزهای در این ابعاد و شرایط باید از سوی دولت حمایت و سرپرستی شود و در جهت حفظ و نگهداری آن بکوشد، اما وقتی قرار است که چنین موزهای به یک بنیاد خصوصی واگذار شود، دیگر معلوم نیست چه اتفاقی برای آثار ارزشمند آن خواهد افتاد. مشخص نیست که سراغ این آثار را باید از چه کسی گرفت و اینکه آیا همه آثار در بهترین شکل خود حفظ و نگهداری میشود و آیا همه آنها در جای خود باقی خواهند ماند.
نگرانی هنرمندان قطعا با یک توضیح ساده از سوی مسولان حل میشد، خصوصا که پیش از این تعدادی از آثار موزه به طرز مشکوکی از موزه خارج و فروخته شده بود. از سوی دیگر زمانی که اسم بنیاد رودکی به میان میآید، یادآور مشکلات ارکستر سمفونیک تهران است که در چند ماه اخیر با مشکلات عدیدهای دست به گریبان بود. مشکلات هنر بخش عمده آن به دلیل مسائل مالی است، اما بخش دیگر آن به دلیل عدم سیاستگذاری درست است که همه این موارد با گفتوگو به راحتی قابلحل است. هرچند این واگذاری از سوی وزیر منتفی شد، اما با توجه به مشکلات اقتصادی دولت حضور بخش خصوصی نیاز است. بخش خصوصی اگر قدر هنرمندان را بداند و از تجربیات و نظرات آنها به بهترین نحو استفاده کند، قطعا برنده است.
* خبرنگار هنری