مشتریان به دنبال تناسب رنگ ها هستند

یکی از اجزای اساسی هر خانه به ویژه آشپزخانه، کابینت است. حضور کابینت در آشپزخانه که مهم‌ترین مکان هر خانه محسوب می‌شود، به‌خوبی می‌تواند اهمیت آن را در زندگی نشان دهد. کیفیت و دوام این جزء خانه که معمولا هزینه بالایی هم برای ساخت آن مصرف می‌شود، باید مورد توجه خانواده‌ها باشد. استفاده از چوب و فلز در ساخت کابینت سال‌هاست که رواج دارد. هرچند تغییرات زیادی هم در سلیقه مشتریان ایجاد شده، اما جنس‌های موجود در بازار بیشتر ام‌دی‌اف است. تغییرات دیگر مربوط به ذائقه مشتریان است، زیرا الان مردم به دنبال رنگ‌بندی در کابینت هستند. یعنی اینکه رنگ آن به دیگر اجزای دکوراسیون خانه‌شان بخورد. به همین دلیل امروزه تنوع رنگ در این بازار بسیار زیاد شده است.
چه کسی باید کابینت بسازد؟
البته اوضاع کلی بازار خیلی مناسب نیست. دلیل این امر هم این است که هم در حوزه مسکن و ساخت‌و‌ساز با رکود مواجه هستیم و هم اینکه معمولا ساخت کابینت‌ها در ساختمان‌های جدید که می‌تواند سود خوبی نصیب اعضای جوازدار اتحادیه بکند، به افرادی می‌رسد که بدون مجوز کار می‌کنند. این کار خطرات زیادی هم برای مشتریان دارد. زیرا در صورت بروز هر گونه مشکلی اتحادیه نمی‌تواند پاسخگو باشد زیرا افراد بدون جواز ارتباطی با اتحادیه ندارند. دوره‌گردها و سرپایی‌ها کارهای کابینت‌سازی را به دست گرفته‌اند. در مواقع بسیاری هم پیش آمده که پول را از مشتری گرفته‌اند و کار را نیمه‌کاره رها کرده‌اند. مشتری هم به اصطلاح دستش به هیچ جا بند نیست. مسئله دیگر بازمی‌گردد به تداخل کاری اتحادیه ما با چند اتحادیه دیگر از جمله درودگران. درحالی‌که تکلیف کابینت ما مشخص است و نباید کارها را آنها انجام بدهند. درودگران با چوب خام سر وکار دارند و ما با چوب‌های تولید شده و فرم‌گرفته مانند ام‌دی‌اف. پس اینها چوب خام محسوب نمی‌شوند. اما الان در صنف درودگران هم کابینت ساخته می‌شود. از این رو معلوم نیست تکلیف اعضای صنفی ما چه می‌شود و از چه راهی باید کسب درآمد کنند. این مسائل موجب ایجاد نوعی هرج و مرج در این بازار شده است. در‌حالی‌که هیچ خانه‌ای را نمی‌توان بدون کابینت تصور کرد، اما بازار کار کابینت‌سازان وضع مناسبی ندارد.

وارداتی‌ها و باز هم ترکیه
جنس‌های موجود در بازار که اغلب ام‌دی‌اف هستند، وارداتی هستند. کشور ترکیه در این میان بیشترین سهم را دارد. بعضی از کابینت‌ها هم به صورت پیش‌ساخته وارد می‌شوند. کابینت‌سازی در ایران بیشتر مونتاژ است. یعنی ام‌دی‌اف‌ها را ‌وارد می کنند و در ایران تنها سرهم‌بندی یا مونتاژ می‌کنند. به همین دلیل کابینت در ایران با همه نیازی که به آن وجود دارد و یک کالای اساسی است، تولید جدی در کشور ندارد و سودش به کلی نصیب افراد واردکننده می‌شود.
متراژ آشپزخانه‌های ایرانی
آشپزخانه‌های ایرانی متراژ مشخصی ندارند. اما معمولا بین 12 تا 30متر هستند. کابینت‌ها برای این آشپزخانه ها از پنج متر شروع شده و تا 15 متر است. کابینت‌هایی نیز به صورت پیش‌ساخته از کشورهایی چون آلمان وارد می‌شوند که قیمتی تا پنج برابر کابینت‌های داخلی دارند. هرچند به صورت متری آنها را نمی‌فروشند. بلکه به صورت تکه‌ای فروخته می‌شوند. مثلا می‌گویند 50سانتی‌متر از این کابینت  می‌شود یک میلیون تومان. یا 80سانتی‌متر آن می‌شود دو میلیون تومان. کف قیمت کابینت‌های موجود در بازار از 400هزار تومان شروع می‌شود و تا 600 هزار تومان می‌رسد. اما کابینت‌هایی که نمایندگی‌ها آنها را از کشورهای اروپایی وارد می‌کنند، هر مترشان از دومیلیون و نیم شروع می‌شود. خریداران این کابینت‌ها از طبقات خاصی هستند و اوضاع مالی خوبی دارند.
درنهایت باید اضافه کنم که بازار کابینت ایران با معضلات زیادی مواجه است. اوضاع چوب سامان مناسبی ندارد. کار چوب را باید به یک اتحادیه بدهند. من بیش از 40سال است که در بازار کابینت فعالیت دارم و هنوز مشکلات زیادی در این حوزه وجود دارد. برنامه مشخصی هم برای حل مشکلات این بازار وجود ندارد و به‌طورکلی تاکنون صدای ما را نشنیده گرفته‌اند.