فروش بلیت 100هزار تومانی برای نمایشی در تالار وحدت کافی بود تا موج انتقادها به سمت آن روانه شود. تئاتر هنری که همیشه تلاش دارد طیف مخاطبانش را گستردهتر کند و عده بیشتری را به سالنهای نمایش بکشاند، هر از گاهی درگیر حاشیههای مالی میشود. از دستمزدهای پایین و ناچیز گرفته تا بلیتهای گران و گاهی هم وضع نامطلوب سالنها. این بار گرانی بلیت در نمایشی با حضور بازیگران مطرح باعث شده است برخی این قیمت بالا را ناشی از حضور این چهرهها در نمایش بدانند. چهرههایی از جمله نیکی کریمی، محمدرضا فروتن، فریبرز عربنیا، پانتهآ بهرام، سیامک صفری، مهرداد صدیقیان، علی سرابی و. . . در «عاشقانههای ناآرام» حضور دارند. البته رییس انجمن بازیگران خانه تئاتر کشور این تئوری را رد میکند و در گفتوگو با «فرصت امروز» از سوءمدیریتی میگوید که این عواقب را به دنبال داشته است.
بهزاد فراهانی در برابر این پرسش که چه عواملی باعث گرانی بلیت تئاترها از جمله «عاشقانههای ناآرام» میشود سیاستهای وزارت ارشاد را مورد انتقاد قرار میدهد و میگوید: «مشکل گرانی بلیت از طرف خانم کریمی یا آقای فروتن نیست! سرنا را از طرف درستش بزنیم. اینها هنرمند هستند و این حق را دارند که بازی کنند. توان بازیگریشان را هم ثابت کردهاند. اما مشکل اصلی چیست؟ مشکل اصلی در عملکرد رییسجمهور محترم و به تبع او، وزیر محترم و معاونان ایشان است. دولت محترم کمکم دارد مراکزی را که مال مردم هستند و مردم در آن نقش داشتند به ثمن بخس هدیه میکند به افرادی که تجارت و مالاندوزی جزو وجودشان است. تالار وحدت یکی از سرمایههای ماست و ما هنرمندان برای حفظ این مکان جان کندهایم. زمانی که ما اینجا تئاتر میگذاشتیم این مدیران محترم وجود نداشتند. این مکانها مختص هنر ملی ما و از آثار ملی ما هستند و اگر به کسی تعلق داشته باشند، به خانواده تئاتر و موسیقی تعلق دارند. متاسفانه با شگردها و شیوههای مردم فریبی دارند این مکانها را کمکم تبدل میکنند بهوسیله تجارت و تئاتر را از مفهوم و محتوا دور میکنند.»
به گفته این بازیگر سینما و تئاتر، اهداف مسئولان حوزه تئاتر به سمت گیشه سوق داده شده است و تغییراتی در این راستا اتفاق افتاده: «مثلا سالنی که محل ساخت دکور ما بوده، حالا شده است سالن حافظ و نمیدانم این افراد از کجا رسیدهاند که حالا شبی یک میلیون و 200هزار تومان این سالن را اجاره میدهند. این تجارت است و این نگرش به گیشه و تجارت و مالاندوزی دیگر چیزی از تئاتر باقی نمیگذارد. بنابراین ما نباید توپ را در زمین هنرمندان بیندازیم. آنها هنر خود را تثبیت کردهاند. در این اجرا هنرمندان بزرگ تئاتر حضور دارند که سرمایههای ما هستند.»
او از حضور ناگهانی بعضی افراد در تئاتر گله میکند و میگوید: «این که برمبنای یک هدف تجاری فردی که معلوم نیست از کجا سبز شده به یکباره کارگردان میشود و تئاترش را در بزرگترین مرکز سنبلیک تئاتر ما به اجرا میگذارد جای تامل دارد. این مردمفریبی و از بین بردن فرهنگ ملی ما و خیانت به رسالت نمایش است. هنرمندانی مثل آقای فروتن و بقیه رفقای خوب ما که در این نمایش حاضرند زحمت کشیدهاند، چیزی که غلط است مدیریت ناجوری است که به این مسائل ختم شده است. در همه جای جهان تئاتر بودجه مضاعف دارد و به رشد آن کمک میکنند. ما رسما از آقای جنتی و یارانش گله داریم. این بیان صنفی من بهعنوان رییس انجمن بازیگران خانه تئاتر کشور است نه صرفا بهعنوان یک بازیگر.»