رقابتی سنگین در تامین میان‌وعده

بسیاری از ما هنوز طعم خوراکی‌های دوران کودکی خود را به یاد داریم به‌ویژه آنهایی که نام‌شان مثل بیسکویت «مادر» با خاطرات‌مان گره خورده و عجین شده است. اما آیا تاکنون از خودتان پرسیده‌اید در پشت پرده تولید این خوراکی‌های خوشمزه و گاه نوستالژیک چه صنعت و چه تکاپویی نهفته است؟ «فرصت امروز» برای بررسی همین مسائل این هفته سری به برخی از کارخانه‌های تولید بیسکویت با آن بوی دلنشین و مطبوع‌شان زده تا برای‌تان از پشت پرده این محصول بگوید. هرچند این گزارش می‌تواند راهنمایی برای آنهایی که تصمیم به سرمایه‌گذاری در این صنف دارند نیز باشد و اطلاعات مناسبی برای آنها به ارمغان آورد.

به‌طور کلی با توجه به زندگی صنعتی و ماشینی امروز جامعه بشری، نیاز به استفاده از میان‌وعده‌ها به‌خصوص انواع بیسکویت هر روز بیشتر از روز گذشته مهم و کاربردی خواهد بود از این رو افتتاح خطوط تولید انواع و اقسام بیسکویت در اقصی نقاط دنیا و البته ایران را شاهد هستیم که حضور تولیدات این کارخانجات در بازارهای داخلی یا خارجی رقابتی گسترده را ایجاد کرده و سیستم‌های توزیع و فروش آنها از هر امکاناتی استفاده می‌کنند تا علاوه برای اقتصادی شدن تولیدات‌شان حجم بیشتری از بازار را در اختیار خود بگیرند.

این درحالی است که تولید بیسکویت ایران قبل از انقلاب اسلامی به‌صورت صنعتی با افتتاح سه کارخانه عمده شکل گرفت و از آن زمان تاکنون صدها تولیدکننده خرد و کلان دیگر به آنها افزوده شده است. از این رو به‌رغم اینکه معمولا اطلاعات آماری دقیقی از صنایع کشورمان در اختیار نیست، اما در صنعت شیرینی و شکلات با توجه به تجربیات شرکت‌ها و مطالعه مصرف سرانه یک گروه ممکن است ارقامی حدودی ایجاد شده باشد. بنابراین براساس محاسبات اولیه حجم گردش مالی در صنعت یاد شده کشورمان در مجموعه شیرینی و شکلات چیزی نزدیک به 10هزار‌میلیارد تومان برآورد شده است.

***

جمشید مغازه‌ای، دبیر انجمن شیرینی و شکلات ایران، با تاکید بر اینکه آمار تفکیکی در زمینه تولید بیسکویت کشور در اختیار نیست به خبرنگار ما گفت: به‌طور کلی براساس برآوردها و اطلاعاتی که حدودی در اختیار داریم میزان تولید سالانه کل صنعت بیسکویت کشور بین 300 تا 400هزار تن است.

مغازه‌ای درباره مصرف سالانه بیسکویت کشورمان نیز تصریح کرد: با توجه به اینکه این نوع خوراکی دارای تاریخ انقضا است بدون تردید در طول یک‌سال همان مقدار تولیداتی که وارد بازار می‌شود باید مصرف شود این درحالی است که ممکن است برخی از تولیدات اینچنینی به دیگر نقاط جهان صادر شود اما نباید فراموش کنیم به هر حال واردات قانونی یا غیرقانونی نیز در این صنعت وجود دارد.

این مقام صنفی به ظرفیت خالی موجود در این صنعت اشاره کرد و افزود: در بسیاری از موارد درباره جایگاه سرمایه‌گذاری در این صنعت از متخصصان و انجمن سوال می‌شود که پاسخ این است با توجه به ظرفیت خالی موجود در برخی از بخش‌های صنف می‌توانیم سرمایه‌گذار در نظر بگیریم و سرمایه‌گذاری در آن بخش‌های به‌خصوص اگر طبق اصول و با برنامه باشد سودآور نیز خواهد بود. بنابراین انجمن به نوعی برنامه‌ریزی کرده است که متقاضیان سرمایه‌گذاری را به نحوی برای سرمایه‌گذاری در بخش‌های خالی صنف تشویق کرده و سرمایه‌ها را به آن سمت هدایت کند تا از انباشت تولید و هدر رفتن سرمایه‌ها به دلیل انتخاب اشتباه مسیر سرمایه‌گذاری جلوگیری کرده باشیم. به‌عنوان مثال در کل صنعت شیرینی و شکلات کشورمان ظرفیت (سال 93) تولید 2 تا 2‌میلیون و 100هزار تن وجود دارد اما براساس همان آمار مربوط به سال 1393 حداکثر یک‌میلیون و 600هزار تن تولید را تجربه کرده‌ایم، بنابراین در مجموعه ظرفیت تولید نزدیک به 500‌هزار تن هنوز در کل صنعت خالی است و می‌تواند جذب سرمایه کند.

دبیر انجمن شیرینی و شکلات ایران درباره استانداردهای موجود تولید بیسکویت در کشورمان معتقد است چون امروز متناسب با توسعه توانمندی‌های تولید در زمینه بیسکویت صادرات محصولات به 60 کشور جهان را تجربه کرده‌ایم، بنابراین استانداردهای بین‌المللی را نیز ناخودآگاه رعایت کرده‌ایم و از آنجا که طبق قوانین بین‌المللی برای تولید بیسکویت کدکس‌های مشخصی را تولیدکنندگان باید رعایت کنند تا امکان حضور در بازارهای بین‌المللی را داشته باشند ایران نیز از این قوانین پیروی می‌کند و در برخی موارد با توجه به اهمیت سلامت در تولیدات بیسکویت خودمان سختگیری‌های خاصی نیز در این زمینه داریم.

صنفی گسترده با انبوهی از فرصت‌های شغلی

مغازه‌ای به حدود 60هزار نفر شاغل در کل صنعت تولید شیرینی و شکلات ایران به‌صورت مستقیم اشاره کرد و افزود: همه می‌دانیم تولید بیسکویت یا دیگر محصولات این گروه صنفی در واقع یک چرخه تهیه مواد اولیه، تولید و توزیع است. بنابراین اگر تعداد 60‌هزار فرصت شغلی مستقیم را مدنظر داشته باشیم افراد شاغل در تهیه مواد اولیه و افرادی را که در سیستم توزیع یا خرده‌فروشی‌ها مشغول به کار هستند نیز باید به‌عنوان شاغلان غیرمستقیم در نظر بگیریم. حال با جمع این تعداد افراد در سه بخش یاد شده درخواهیم یافت که شیرینی و شکلات در ایران چه حجم قابل توجهی از مشاغل را در خود جای داده است که در صورت رونق و افزایش توان صادراتی می‌تواند برای اقتصاد ایران فرصتی قابل توجه باشد. به‌عنوان مثال درباره مشاغل غیرمستقیم این صنف می‌توان به موضوع تولید شکر در ایران نیز اشاره کرد این‌گونه که کل مصرف شکر ایران نزدیک به 2میلیون و 100‌هزار تن برآورد شده که 500‌هزار تن آن جذب صنعت شیرینی و شکلات می‌شود. حال می‌توان تصور کرد که اشتغال غیرمستقیم فقط در این یک مورد چقدر بوده و در دیگر موارد مثل صنعت روغن، صنعت آرد و... چقدر می‌تواند باشد؟

وی با اعلام تعداد 800 تا 900 موافقت اصولی صادر شده برای واحدهای تولیدی در صنعت شیرینی و شکلات گفت: با توجه به مشکلات اقتصادی و رکود موجود تقریبا 40درصد یا تغییر کاربری داده یا تعطیل شده‌اند اما 280 کارخانه فعال و عضو انجمن در صنعت تولید شیرینی و شکلات وجود دارد. بنابراین امروز همان‌طور که بسیاری از صنایع مختلف در کشورمان درگیر رکود شده و با مشکلات متعددی دست و پنجه نرم می‌کنند این صنف نیز چون جزو کالاهای لوکـــس محاسـبه می‌شود و در ســـــبد خریدهـــای مــــــــردم کـــــــالای اساسی نیست درگیر مشکلاتی اینچنینی شده است. مهم‌ترین مشکل موجود در صنعت تولید بیسکویت یا به‌طور کلی در تمامی صنعت مربوطه نبود منابع مالی ارزان‌قیمت، کمبود نقدینگی و البته کم بودن امکان دسترسی به منابع مالی به‌صورت وام برای واحدهای تولیدی است که باید برای رفع آنها هرچه سریع‌تر دولت تصمیم‌گیری کند.

جمشید مغازه‌ای درباره حضور احتمالی رقبای خارجی پس از توافق هسته‌ای معتقد است: با توجه به اینکه صنف ما همواره مجبور به رصد کردن بازار و به روز کردن خود برای ادامه بقای اقتصادی بوده، زیاد نگران حضور خارجی‌ها در بازار نیستیم و به‌طور کلی اگر هر صنفی تصمیم به ارتقا و رشد داشته باشد باید به نوعی برنامه‌ریزی کند تا بتواند کنار رقبای مطرح بین‌المللی در مقابل خریداران خودنمایی کند. البته به عقیده شخصی من رقابت سالم باعث افزایش توانمندی‌ها در هر بخش خواهد شد که شکلات و شیرینی نیز جزو این موضوع است. بنابراین اگر بخواهیم واضح در این زمینه سخن بگوییم چون از نظر کیفیت، بسته‌بندی و تولید به جایگاهی رسیده‌ایم که در بازارهای بین‌المللی حرفی برای گفتن داریم پس هیچ نگرانی برای حضور خارجی‌ها از سوی تولید‌کنندگان این صنف نیست و در بسیاری از موارد استقبال هم شده است، چون متقاضیان و مخاطبان در یک شرایط مناسب دست به انتخاب خواهند زد.

این مقام صنفی به مثبت بودن تراز تجاری صنف اشاره و تصریح کرد: همواره براساس آمار و اطلاعاتی که ثبت شده است این صنف در تراز تجاری مثبت بوده به این معنی که واردات ما نسبت به صادرات‌مان بیشتر است. به‌عنوان مثال سال 93 میزان صادرات صنف مربوطه 600‌میلیون دلار در کل بوده و تنها حدود 250میلیون دلار واردات مواد اولیه انجام گرفته است. هرچند این ارقام به غیر‌از کالاهای اساسی مثل روغن، شکر و آرد است چون این مواد در داخل کشورمان تولید می‌شود.

مشکل در سیستم توزیع کاملا مشهود است

از آنجا که توزیع هر محصول تولیدی یکی از مهم‌ترین بخش‌های زنجیره تولید تا فروش است، در این ارتباط صحبتی داشته‌ایم با رامین نظری از فروشندگان برند شیرین‌ عسل که با تاکید بر اهمیت سیستم توزیع برای توان رقابتی در بازارهای هدف به خبرنگار ما می‌گوید: به‌طور کلی موضوع توزیع در صنعت بیسکویت و شکلات یکی از مهم‌ترین موارد پس از تولید است چون اگر به خوبی نتوانیم توزیع را برنامه‌ریزی کنیم محصول دیده نشده و در نهایت محکوم به فناست.

نظری ادامه می‌دهد: یکی از راهکارهای موفقیت برندهای معتبر در این زمینه را می‌توان در برنامه‌ریزی توزیعی آنها دانست چون هرچه بیشتر در مقابل دیدگان خریداران باشیم احتمال انتخاب شدن بیشتر و ادامه‌دار شدن خرید تضمینی‌تر خواهد شد. به‌عنوان مثال امروز برند ویتانا را می‌توان یکی از تولیدکنندگان موفق درباره به‌کارگیری نظام توزیع علمی دانست هرچند برخی برندهای دیگر نیز در این زمینه موفق عمل کرده‌اند.

این فعال صنفی در فروش بیسکویت به موضوع بازاریابی نیز اشاره کرده و می‌گوید: همه می‌دانیم در بحث صنعت تولید بیسکویت ذائقه نخستین نکته انتخاب خریداران و پس از آن قیمت است. بنابراین تیم‌های تحقیقاتی و البته آزمایشگاه‌های تولیدی کارخانه‌ها می‌توانند در زمینه تولید محصولاتی با خواسته‌های متقاضیان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار باشند و از آنجا که همه چیز را ذائقه مشتری تعیین خواهد کرد به روز بودن سیستم نظرسنجی و البته رصد بازار برای طعم‌های نوین و جدید می‌تواند دلیلی برای موفقیت تولیدکنندگان باشد.

به‌عنوان مثال کمتر کسی امروز وارد فروشگاه می‌شود و در میان بسته‌بندی‌های بیسکویت به دنبال زیباترین بسته‌بندی برای خرید خواهد بود درحالی که مستقیم آنچه را قبلا امتحان کرده و به ذائقه‌ وی سازگار بوده را بدون تردید انتخاب می‌کند اما برای محصولات جدید بهترین روش سیستم معرفی مستقیم محصول است به این صورت که با ایجاد پایگاه‌هایی موقت در ورودی فروشگاه‌های زنجیره‌ای یا حتی خرده‌فروشی‌ها می‌توان محصولات جدید را مستقیم به خریداران و جامعه هدف معرفی کرد تا ثبت نتیجه بتواند خطوط تولید و آزمایشگاه را به رسیدن محصولی باکیفیت‌ بهتر هدایت کند.

وی درباره رکود و رقابت موجود در صنف تولید بیسکویت معتقد است: این صنعت هنوز با رکود فاصله دارد اما برخی مشکلات آن را تهدید می‌کند که عمده‌ آن افزایش هزینه‌های تولید به دلایل مختلف است و باید برای آن راهکارهای مشخصی درنظر داشت درحالی که رقابت هر روز گسترده‌تر و البته تخصصی‌تر می‌شود. چون تولیدکنندگان خرد و کلان تازه از راه می‌رسند، بنابراین رقابت هر روز بیشتر از روز قبل بوده و باید خوب به بازار اشراف داشت چون کوچک‌ترین اشتباه محاسباتی هزینه‌ای سنگین به کارخانه تحمیل خواهد کرد.

نظری یکی از مشکلات برخی تولیدکنندگان را ناتوانی در استمرار تولید برخی محصولات محبوب خود دانسته و تصریح کرد: برخی از تولیدات که از گذشته در ذهن مردم جایگاه ویژه‌ای یافته یا دراثر بازاریابی و تبلیغات مناسب جایگاه ویژه‌ای را برای خود دست و پا کرده‌اند باید همواره در دسترس متقاضیان باشند درحالی که مشکلات تولید یاد شده در بالا و البته ناتوانی برخی تولیدکنندگان خرد در ایجاد چرخه مالی مناسب باعث ایجاد خلأ در تولید و توزیع این محصولات می‌شود و کم‌کم با توجه به رقابت شدید موجود محصول دیگری جایگزین سبد خرید مردم می‌شود، از این رو رمز موفقیت در حضور مداوم است.

برخی استانداردها مانع صادرات است

در همین حال مدیر تحقیق و توسعه یکی از برندهای معتبر که نخواست نامش در این گزارش مطرح شود، گفت: در زمینه تولید محصول بیسکویت و ویفر آنچه مهم است استفاده از مواد اولیه درجه یک و با استانداردهای بالاست درحالی که برخی از تولید‌کنندگان برای کاهش هزینه‌های خود بدون درنظر گرفتن موضوع سلامتی خریداران خود صرفا از آرد گندم آن هم در استانداردهای معمول و روبه پایین استفاده می‌کنند حال آنکه آرد جو می‌تواند از نظر سلامتی و بهداشت امتیازات ویژه‌تری داشته و باعث ارتقای سطح سلامت جامعه نیز باشد اما به دلیل اینکه آرد گندم، به‌عنوان مثال کیلویی 1100 تومان است و آرد جو تقریبا دوبرابر قیمت دارد، کاهش هزینه‌های تولید و صرفه اقتصادی را درنظر می‌گیرند.

وی در ادامه به اهمیت بازاریابی برای محصولات داخل و خارج از مرزهای ایران نیز اشاره کرد و افزود: اکنون تولیدات کشورمان به حدی از استانداردها رسیده است که توان رقابت با تولیدکنندگان مطرح بین‌المللی را داشته باشد اما آنچه مشکل است موضوع بازاریابی خارج از مرزهاست. به‌عنوان مثال اهمیت حضور در نمایشگاه‌های مربوطه برهیچکس پوشیده نیست اما این حضور برای بسیاری از تولیدکنندگان کشورمان به دلیل هزینه‌بر بودن تقریبا دست‌نیافتنی شده و تنها تعداد محدودی می‌توانند از پس هزینه‌های آن برآیند اما مهم‌تر از آن درباره استانداردهایی است که گاهی مانع از حضور تولیدات ایرانی در بازارهای بین‌المللی می‌شود. به‌عنوان مثال برخی از کشورها برای محصولات خود از نگهدارنده بیشتری استفاده می‌کنند اما در ایران نگهدارنده بسیارکمتر استفاده می‌شود و همین تفاوت در استانداردهاست که حضور تولیداتی ایرانی را تقریبا کمرنگ کرده است.

این مدیر تصریح کرد: راهکار برطرف شدن این مشکل در تولید مخصوص بازار هدف است اما همان‌طور که می‌دانیم اکنون بزرگ‌ترین مشکل تولیدکنندگان ایرانی موضوع نقدینگی و تامین منابع مالی مورد نیازشان است، بنابراین برای صادرات زیاد برنامه‌ریزی نمی‌کنند چون باید بخش قابل توجهی از تولید و نقدینگی خود را بلوکه کنند تا بتوانند بازاری را حفظ یا به دست آورند درحالی که بازار داخلی را می‌توانند با مشکلاتی کمتر از آن تامین و گردش مالی خوبی هم تجربه کنند. از این رو فعلا صادرات صرفا در برخی از بخش‌های لوکس شکلات مناسب و اقتصادی است هرچند کشورهای همسایه ایران مثل عراق و افغانستان نیز محصولاتی را به‌صورت سنتی خریداری می‌کنند.

وی گفت: با بررسی‌های کارشناسی انجام شده در صنعت بیسکویت امروز درخواهیم یافت یکی از تهدیدهای اصلی که صنف و تولیداتش را به مخاطره انداخته موضوع پراکندگی تولیدات به‌صورت کارگاه‌های کوچک و بعضا غیر‌استاندارد است درحالی که اگر بتوانیم تولیدکنندگان عمده را در قالب تولیدی‌های بزرگ تدارک ببینیم نه تنها باعث کاهش هزینه‌های تولید شده‌‌ایم، بلکه می‌توانیم با استفاده از حجم انبوه تولیدات ســـطح قابل توجـهی از بازار را تحت تاثیر قرار دهیم نه اینکه هر تولیدکننده به یک شهرستان و روستای اطرافش فکر کند و برای آن دست به تولید بزند. به عقیده این مدیر صنفی، اکنون معضل اکثر صنوف کشورمان برای تولید، فروش یا حتی سرمایه‌گذاری نبود آمار دقیق است و همین نقیصه می‌تواند باعث از بین رفتن سرمایه‌ها و البته موازی‌کاری‌های گسترده‌ای در بخش‌های مختلف شود و درنهایت نمی‌توانیم شاهد رقابتی مناسب باشیم.

وی در پایان افزود: نبود آمار دقیق بیانگر کمبود ارتباط دانشگاه و موسسات علمی با صنایع مختلف است و به همین دلیل تقریبا در اکثر صنایع کشورمان ضعف و خلأ آمار دقیق داریم هرچند صاحبان صنایع به دلیل برخی موارد مثل فرار مالیاتی و گرفتاری‌های اداری از ارائه دقیق اطلاعات خودداری کرده و اجازه تامین اطلاعات خام مورد نیاز نهادهای مربوطه را نمی‌دهند.

در بسیاری از موارد استانداردهای بالاتری رعایت می‌شود

محمدرضا اکبرزاده، مدیر بازاریابی و توسعه بازار شرکت ویتانا (بیسکویت مادر) با اشاره به سابقه شش دهه‌ای حضور این شرکت به‌عنوان یکی از نخستین تولید‌کنندهای بیسکویت ایران درباره جایگاه و استانداردهای تولیدات ایرانی نسبت به دیگر نقاط جهان به «فرصت امروز» می‌گوید: به‌طور کلی فعالیت عمده سه برند برتر و قدیمی بیسکویت در ایران، بیش از نیم قرن پیش با پایه‌هایی اصولی و علمی بنیانگذاری شده‌اند و مقیاس‌هایی که برای فعالیت آنها درنظر گرفته شده اصولی و علمی بوده‌اند و در طول این سال‌ها ارتقا نیز یافته ‌است. بنابراین می‌توان گفت استاندارد تولید این‌گونه محصولات امروز در کشورمان تفاوت عمده‌ای با استانداردهای خارجی نداشته و در برخی موارد حتی بالاتر و بهتر عمل شده است.

این فعال صنفی به رعایت اصول علمی در این برندها تاکید کرد و گفت: استانداردهای تولید واقعا صعودی بوده، چرا که از ابتدا و با همکاری برخی از برندهای مطرح جهان سنگ بنای تولید بیسکویت ایجاد شده است که امروز هم آن برندهای معتبر و فعال در سطح بین‌الملل بوده و باعث ارتقای سطح کیفیت تولیدات ایرانی شده‌اند. این امتیاز در پاره‌ای از موارد باعث شده امروز هیچ شرکتی توان تولید برخی از محصولات خاص را به دلیل همین همکاری نداشته باشد. به‌عنوان مثال امروز بیسکویت مادر را هیچ شرکتی نمی‌تواند همانند ویتانا تولید کند، چون دستگاه‌ها و فرمول خاصی در تولید این محصولات استفاده شده است که در اختیار دیگران نیست.

اکبرزاده با توجه به توسعه صنایع غذایی و موضوع گسترش این صنعت در سطح بین‌الملل و داخل مرزهای ایران گفت: به‌طور کلی امروزه سرمایه‌گذاری نه تنها در این صنعت مناسب است، بلکه در کشورمان فرصت سرمایه‌گذاری در بیشتر صنایع وجود دارد و می‌توان با اطلاعات و بررسی علمی، منافع اقتصادی خوبی را دنبال کرد، اما در برخی از سرمایه‌گذاری‌های انجام شده چون بدون تجربه، دانش و آمارهای علمی صورت گرفته ممکن است نتیجه نامناسبی صورت گرفته باشد.

وی جایگاه ایران را در میان برندهای برتر بین‌المللی نیز مناسب ارزیابی کرد و افزود: در مجموع با توجه به پیشینه‌ای که ارائه شد امروز دو یا سه برند ایرانی هستند که در صنعت یاد شده جزو 100 برند برتر جهان و شناخته شده هستند. به‌عنوان مثال اکنون برخی از محصولات مشابه معروف برندهای بین‌المللی در کارخانه ویتانا تولید می‌شود که این محصولات توانسته‌اند در برابر نمونه‌های خارجی بازار خوبی را در داخل کشورمان به خود اختصاص دهند و نمونه‌های خارجی تقریبا در جایگاه بعدی قرار گرفته‌اند. به‌عنوان مثال بیسکویت «اورئو» را که در 200 کشور جهان تولید و عرضه می‌شود و در بازار ایران به‌صورت غیررسمی با قیمت 3500 تومان وارد شده با قیمت‌هزار تومان تولید کرده‌ایم به صورتی که محصول این کارخانه متناسب با ذائقه و سلیقه متقاضیان ایرانی است و مصرف‌کنندگان محصول بیسکویت کاکائویی کرمدار ما را ترجیح داده‌اند و از زمان ورود به بازار این محصول، سهم محصول خارجی کمتر و کمتر شده است. ویفر کاراملی نیز محصولی است که فرمولاسیون منحصربه‌فرد در دنیا داراست و این ادعا براساس واکنش و تایید کارشناسان برندهای معتبر داخلی و خارجی درباره این محصول است.

اکبرزاده موضوع واردات مواد اولیه این صنعت را این‌گونه ارزیابی می‌کند که با توجه به اهمیت طعم و مزه محصولات این صنعت و البته ذائقه مردم، برخی از محصولات کاملا با مواد اولیه داخلی تولید می‌شود اما در پاره‌ای از موارد برای حفظ طعم و مزه محصولات مجبور به واردات مواد اولیه دربرخی موارد هستیم. از این رو موضوع واردات مواد اولیه بستگی به نوع و اهمیت آن محصول دارد که گاهی 10 تا 15درصد نیز مواد اولیه واردات داریم.

در صنعت بیسکویت کپی‌نداریم

وی درباره موضوع کپی محصولات در صنعت تولید بیسکویت معتقد است: با توجه به اینکه فرمولاسیون بسیاری از محصولات متغیر است اما نوع محصول مثلا ویفر در تمام جهان تولید می‌شود شاید موضوع کپی کردن در کار نباشد و این توانمندی و امکانات تولیدکنندگان است که چگونه بتوانند از فرمولاسیون بهتر و متناسب با ذائقه بازار هدف‌شان محصول تولید کنند. پس مسئله‌ای درباره تولیدات مشابه یا کپی نداریم چون مواد اولیه متفاوت و روند تولید متغیر است.

مدیر بازاریابی و توسعه بازار شرکت ویتانا در خصوص این سوال که در بسیاری از اظهار نظرها درباره صادرات ایران معتقدند ضعف بسته‌بندی در محصولات ایرانی باعث شده سهم بازار کمتری در خارج از مرزها داشته باشیم، به موضوع جایگاه صادرات محصولات یاد شده به خارج از مرزهای کشور نیز اشاره کرد و گفت: در واقعیت اصلا این چنین نیست چون امروز موضوع بسته‌بندی با توجه به فناوری‌های ورودی به ایران برطرف شده و مشکلات عمده‌ای نداریم فقط برخی محصولات غذایی با بسته‌بندی‌های نگهداری بلند‌مدت ممکن است نقطه ضعف ما باشد که خارج از این صنعت بوده ولی به‌طور کلی امروز ایران در موضوع صادرات این محصولات به‌خصوص در منطقه و کشورهای همسایه جایگاه مناسبی داشته و گروهی از محصولات کشورمان شناخته شده بوده و سهم از بازار را در اختیار دارند.