تقلای تایزن برای زنده ماندن

شرکت سامسونگ که طی چند سال گذشته به رقیبی سرسخت برای تولیدکنندگان دستگاه‌های دیجیتال تبدیل شده است همیشه در تلاش بوده تا جای ممکن تجهیزات محصولات خود را به‌صورت مستقل تولید کند. این جاه‌طلبی سامسونگ به حدی رسیده که طی چند سال گذشته پا به بازار سیستم عامل‌های تلفن همراه هم گذاشته است وبا «تایزن» به جنگ رقبایی چون اندروید و iOS رفته است. این سیستم عامل در سال 2012 متولد شد اما تا به امروز روی تلفن‌های هوشمند چندانی نصب نشده و بیشتر روی دستگاه‌های دیگر سامسونگ مثل ساعت هوشمند و تلویزیون‌های این شرکت عرضه شده است. این در حالی است که مدیران سامسونگ این مژده را به کاربران داده‌اند که در چند ماه آینده تعداد بیشتری از گوشی‌های جدید این شرکت به تایزن مجهز خواهند شد.

چند روز پیش دی جی چوی، نایب رییس مرکز نرم‌افزاری سامسونگ از علاقه این شرکت برای سرمایه‌گذاری روی اینترنت اشیا خبر داد و گفت: سامسونگ برای متصل کردن بیش از ۹۰ درصد محصولاتش به دنیای اینترنت اشیا تمایل دارد سال ۲۰۱۷ میلادی کلیه محصولات این شرکت به یکدیگر متصل شوند. آنچه در مورد سیستم عامل تایزن سامسونگ گفته می‌شود حاکی از این است که عرضه این سیستم عامل روی ساعت‌های هوشمند، دوربین‌ها، تلویزیون‌ها و به تازگی گوشی‌های هوشمند بخشی از برنامه سامسونگ برای طرح اینترنت اشیا است که این شرکت کره‌ای به‌وسیله آن قصد دارد اتصال و ارتباط دستگاه‌ها را در خانه و خارج از خانه آسان‌تر کند. تایزن که ترکیبی از دو سیستم عامل meego و bada است توسط شرکت اینتل و سامسونگ طراحی شده و مانند اندروید نسخه توسعه‌یافته‌ای از لینوکس بوده و متن باز است. سامسونگ برای تشویق توسعه‌دهندگان به ساخت سیستم عامل تایزن اعلام کرد که در سال گذشته تعداد زیادی تلفن همراه به فروش رسانده است و این تعداد در آینده با سیستم عامل تایزن روانه بازار می‌شوند.

تایزن از لحاظ ظاهر و رابط کاربری بسیار به سیستم‌عامل‌هایی که امروزه مورد استفاده قرار می‌گیرند شباهت دارد. به خصوص اگر از گوشی‌های سامسونگ و رابط کاربری «تاچ ویز» استفاده کرده باشید شباهت بیشتری را شاهد خواهید بود. سامسونگ ادعا می‌کند که سیستم عامل تایزن انرژی کمتری مصرف می‌کند که این امر می‌تواند بر عمر مفید باتری دستگاه‌ها بیفزاید. درست مانند اندروید و دیگر سیستم عامل‌های گوشی موجود عملکرد اصلی تایزن را اپلیکیشن‌ها تشکیل می‌دهند. اما تفاوت اصلی اینجا است که اپلیکیشن‌های تایزن عمدتا بر پایه HTML5 قرار دارند. برخی برنامه‌ها به‌صورت پیش فرض روی تایزن قرار دارند اما اکثر برنامه‌های موجود بر پایه وب هستند. این بدین معنی است که طراحی و نوشتن اپلیکیشن برای تایزن بسیار راحت بوده و از روش‌های مختلف امکان‌پذیر است. اما مشکل اینجاست که برنامه‌هایی که بر پایه HTML5 هستند زیاد هم پایدار و قوی نیستند.

علاوه بر این سامسونگ ادعا کرده است که سیستم عامل جدید این شرکت به قدرت پردازشی و حافظه کمتر نیز نیاز دارد و سرعت بیشتری خواهد داشت. سامسونگ می‌داند هنوز زود است که سیستم عاملش رقیبی برای اندروید گوگل باشد برای همین هم راه را برای اجرای برنامه‌های اندروید روی تایزن باز گذاشته است. تایزن با اجرای لایه‌ای به نام OpenMobile امکان اجرای اپلیکیشن‌های اندروید را فراهم کرده است. با این وجود باز هم معلوم نیست که تایزن بتواند رقیبی برای اندروید گوگل باشد یا خیر و تنها نکته قابل توجه در این مورد، قرار گرفتن این سیستم‌عامل روی دیگر دستگاه‌های سامسونگ است که یکپارچگی آنها را فراهم می‌کند و ارتباطی آسان‌تر را برای کاربران به ارمغان می‌آورد.

یکی از نکته‌های جالب تایزن این است که اپلیکیشن‌های طراحی شده برای آن می‌توانند با کمی تغییر روی دستگاه‌های اندرویدی نیز اجرا شوند. این ویژگی تایزن جذاب‌ترین ویژگی آن برای توسعه‌دهندگان خواهد بود زیرا برنامه آنها نه‌تنها در مارکت تایزن بلکه در مارکت‌های اندروید و iOS نیز قرار خواهد گرفت. این ویژگی در صورت وجود، نخستین بار است که در گوشی‌های موبایل دیده خواهد شد، زیرا تا پیش از این هیچ‌کدام از پلتفرم‌های موبایل (اندروید، iOS و ویندوزفون) چنین قابلیتی به خود ندیده‌اند. اما با همه تلاش‌های سامسونگ برای به نتیجه رساندن تایزن تحلیلگران زیادی نیز وجود دارند که این تلاش را بی‌ثمر دانسته و معتقدند تایزن توان رقابت با اندروید و iOS را ندارد.

اندرو شیهی، تحلیلگر ارشد مؤسسه Generator Research اظهار کرد: این سیستم عامل دست‌کم پنج سال عقب است. ریچارد یو، مدیرعامل گروه تجاری مصرف‌کنندگان هوآوی نیز مدعی شد که تایزن شانسی برای موفقیت ندارد. با این حال سامسونگی‌ها اطمینان زیادی به سیستم عامل خود دارند و همه تلاش خود را خواهند کرد تا تایزن را به رقیب جدی برای دیگر سیستم عامل‌های مطرح دنیا تبدیل کنند و باید منتظر ماند و دید این تلاش‌های طراحان سامسونگ به بار خواهد نشست یا خیر؟