جذابیت رو به رشد شرکت های بزرگ و کوچک به اقتصاد گیگ

اگر تصور می کنید اقتصاد گیگ (gig economy) صرفا برای گروه های کوچک حوزه فناوری جذاب است اشتباه می کنید چون شرکت های بزرگ نیز علاقه شدیدی به این مفهوم دارند.

درخواست اخیر کمپانی «اوبر» (Uber) از واشنگتن برای ایجاد امکان بهره مندی کارگران پیمانی از بیمه درمانی نشان دهنده تاثیر اقتصاد گیگ بر تبدیل ماهیت کار است. سیاست گذاران باید به درخواست «اوبر» توجه کنند و گفت وگویی را در خصوص پشتیبانی و حمایت بهتر از نیروی کار صنایع آینده ترتیب دهند. سیاست گذاران همچنین باید در مورد نحوه انطباق سیاست های مربوط به نیروی کار در راستای ایجاد فرصت های اقتصادی بیشتر برای نیروی کار از سوی صاحبان مشاغل کوچک و کارآفرینان صنایع سنتی تر بیندیشند.

مسلما اقتصاد گیگ تا مدت ها ماندگار و پایدار خواهد بود و کمپانی های فعال در حوزه فناوری مانند اوبر (Uber)، هَندی (Handy) و تَسک رَبیت (TaskRabbit)، که سال گذشته کمپانی سوئدی آیکیا (Ikea) آن را خریداری کرد، به سرعت در حال رشد هستند و فرصت های جدیدی را برای اشتغال یا کسب درآمد بیشتر در اختیار افراد قرار می دهند.

براساس پژوهشی که در سال 2016 توسط کمپانی «مَک کینزی» انجام شد، تقریبا 30 درصد از آمریکایی های واجد شرایط کار تاکنون به اقتصاد گیگ پیوسته اند و برخی متخصصان نیروی کار نیز براین باورند که اقتصاد و نیروی کار آزاد (فریلنسر) مرتبط با آن احتمالا طی یک دهه آینده بخش بیشتر نیروی کار آمریکا را به خود اختصاص خواهد داد.

پیشنهاد اوبر به واشنگتن

درحالی که اقتصاد گیگ به همراه اتوماسیون (هوشمندسازی) و هوش مصنوعی در حال تغییر تعریف کار در قرن بیست و یکم هستند، سیاست های حاکم بر نیروی کار نیز باید به تناسب این تغییرات تکامل یابند. نامه ای که «دارا خسروشاهی»، مدیرعامل کمپانی اوبر، به همراه سران اتحادیه بین المللی کارکنان خدماتی (SEIU) نوشته است تا واشنگتن را به خلق یک «سیستم بیمه قابل انتقال» تشویق کند گامی در جهت تحقق هدف مذکور محسوب می شود.

مدل سیستم بیمه قابل انتقال امکان دسترسی به بیمه های بازنشستگی و درمانی را برای کارکنان حوزه اقتصاد گیگ در مرحله گذار آنها از سیستم قراردادهای کاری تمام وقت به فعالیت پاره وقت یا شغل های آزاد فراهم می کند.

مطلب مرتبط: کسب‌ و‌کارهای کوچک و آینده‌ های بزرگ

به علاوه، اگرچه شاید سیستم بیمه قابل انتقال بهترین راهکار برای رفع مشکل موجود نباشد، اما نقطه بسیار خوبی برای آغاز این گفت وگوهاست. پیاده سازی هر سیستم مشابه نیازمند اعمال تغییرات گسترده در قوانین ایالتی و محلی است. به عنوان مثال، برای موفقیت سناریوی بیمه قابل انتقال، قوانینی را باید برای ایجاد امکان انتقال بیمه برای کارکنان پیمانی تدوین کرد.

گفتمان عمومی در خصوص این موضوع نشان از شکل گیری سیستمی کاملا متفاوت دارد که صرفا به ضرورت انطباق سیاست های کاری محلی و ایالتی قدیمی با نیروی کار به شدت درحال تغییر امروز آمریکا محدود نمی شود.

به علاوه، اگرچه بیشتر افراد فکر می کنند اقتصاد گیگ و کار پیمانی تنها در حوزه فناوری در حال رشدند، اما این تصور غلط است. در ادامه سه راهی را معرفی می کنیم که کمپانی های سنتی از طریق آنها به دنبال ورود به عرصه اقتصاد گیگ و حتی ارائه فرصت های کاری داوطلبانه‎ مشابه اوبر به کارکنان خود هستند تا بتوانند در کنار کار روزانه خود منبع درآمد دیگری نیز داشته باشند.

1- افزایش تعداد کارکنان در ساعات اوج تقاضا

کمپانی های فعال در صنایع مختلف (از خرده فروشی گرفته تا انبارداری) درحال روی آوردن به بسترهای کاری مبتنی بر تقاضا هستند تا بتوانند کارکنان موردنیاز خود را در فصل های پرمشغله تر در اختیار بگیرند. به عنوان مثال، رستوران های زنجیره ای «پاپا جونز» زمانی که کارکنان کافی در اختیار ندارند (مخصوصا در روزهای شلوغ) تبلیغات تحویل یک باره غذا را در برنامه «ونلو» برای متقاضیان قرار می دهند.

2- انبوه سپاری برای سفارش های بیشتر

خرده فروش ها به دنبال یافتن راهی برای ارائه فرصت های کاری به افرادی هستند که می خواهند با تحویل سفارش یا کالا به در منازل درآمد بیشتری کسب کنند. برنامه هایی نظیر «آمازون فلکس» به افراد امکان می دهند تا سفارش های محلی آمازون (Amazon) را به مشتریان تحویل دهند. کمپانی «والمارت» نیز برنامه ای را به صورت آزمایشی اجرا کرده است که به کارکنان این کمپانی اجازه می دهد سفارش ها را در سر راه خود از محل کار به سمت منزل به مشتریان تحویل دهند.

اگرچه هنوز برای نتیجه گیری کمی زود است، اما همه مایلند بدانند که کمپانی آیکیا چه اقدامی برای ادغام «تسک ربیت» با دایره خدمات پس از فروش خود انجام خوهد داد.

3- ایجاد امکان استخدام فریلنسر

درحال حاضر، بسیاری از کمپانی های بزرگ دنیا از خدمات فریلنس آنلاین برای استخدام نیروهای فریلنسر در فصول کاری پرمشغله خود استفاده می کنند. به عنوان مثال، کمپانی سامسونگ از سکوی فعالیت فریلنس «آپ وُرک» (Upwork) برای استخدام نیروی کار برای پروژه های ناگهانی استفاده می کند و این روند سبب کاهش هزینه های مدیریتی شده است و با سلیقه نیروهای جوان تر و فعال تر نیز همخوانی بیشتری داشته است.

همه این اقدامات جالب توجه هستند، اما پرسشی که مطرح می شود این است که با افزایش شمار کمپانی هایی که اقتصاد گیگ را امتحان می کنند و این فرصت های درآمدزایی جدید را ارائه می کنند، آیا این کمپانی ها نیز ناچار به پیروی از قوانین کار موجود مانند قوانین مربوط به حقوق ماهانه، اضافه کار و بیمه و مزایا هستند؟

اقتصاد گیگ تقریبا 800 میلیارد دلار از هزینه ها را به خود اختصاص می دهد و با افزایش محبوبیت این شیوه کاری، سیاست گذاران باید نحوه انطباق قوانین جاری با نیازهای کارکنان و کارفرمایان این مشاغل را مورد توجه قرار دهند.

در پایان باید گفت که بدون شک اقتصاد و نیروی کار آمریکا در میانه فرآیندی تکاملی قراردارد که فرصت های اقتصادی بیشتری را در اختیار میلیون ها آمریکایی قرار می دهد، اما برای افزایش تعداد افرادی که از این فرصت ها نفع می برند باید سیاست های محلی، ایالتی و فدرالی مربوط به نیروی کار را با سرعت بالای تغییرات عصر حاضر همگام کرد.