رزومه نویسی و کابوسی به نام نگارش آن

در ایده های گذشته به بحث های مختلفی پرداختیم. در ابتدا اهمیت چشم انداز سازمانی را بیان کرده و سپس روی انجام وظایف تان به صورت مطلوب تأکید کردیم. در چند ایده اخیر نیز بحث هایی در ارتباط با کارآفرینی و توانایی های نوینی که هر کارمند و مدیری باید داشته باشد، به ارائه مطلب پرداختیم. حال به یکی از مهم ترین مراحل در کسب شغل رسیده ایم.

بگذارید صادقانه بگویم، اگر گمان می کنید قرار است به صورت معجزه آسا یکی از غول های دنیای تکنولوژی یا شرکت های بزرگ به شما پیشنهاد کار دهند، سخت در اشتباه هستید. در واقع برای کسب مشاغل عادی نیز شما نیاز به طراحی یک رزومه مناسب و از همه مهم تر سابقه قابل قبول دارید.

در اینجا قصد ندارم شما را به کسب مهارت و سابقه کاری تشویق کنم (هرچند امر بسیار مهمی است). موضوع این ایده نحوه طراحی و نگارش یک رزومه مناسب است. ایرادی که بسیاری از افراد دارند، عدم توانایی در ارائه تمامی توانایی های شان در رزومه است. شاید علت نارضایتی بسیاری از کارمندان و افراد بیکار بیشتر در ارتباط با ضعف شان در نگارش رزومه باشد، نه نحوه گزینش شرکت ها.

توصیه های معمول در مورد نگارش رزومه روی بیان دقیق توانایی ها و تجربه های مدیریتی-سازمانی است. به این ترتیب از ابتدای دوران تحصیل در دانشگاه تا وضعیت کنونی تان را باید روی برگه پیاده و نقاط مثبت آن را نیز پر رنگ کنید. نکته جالب اینکه برای نگارش رزومه بسیاری از افراد به سراغ جزوه های دوران تحصیل شان می روند، جایی که اساتید دانشگاه نکاتی را در مورد طراحی رزومه بیان می کنند. این راهکارها را فعلا کنار بگذارید. منظور من عدم اهمیت آنها نیست، فقط در ادامه قصد دارم به بیان روشی متفاوت بپردازم.

اجازه دهید در ابتدا خاطره ای از دوران حرفه ای خود تعریف کنم. هنگامی که شرکت کوچکم را با همکاری یکی از دوستانم تأسیس کردم، پس از مدتی نیاز به یک حسابدار پیدا کردیم. بر همین اساس یک آگهی در روزنامه محلی چاپ کرده و منتظر رزومه های ارسالی شدیم. تعداد رزومه ها زیاد نبود. با این حال در انتخاب میان دو حسابدار بسیار تردید داشتیم.

در واقع هر دو رزومه بسیار عالی نوشته شده و دارای همان ویژگی هایی بود که هر مدیری از یک حسابدار ماهر می خواهد. نقطه قوت یک رزومه درست در اینجاست. نکته مهم در این میان رعایت اختصار است. بگذارید خیال تان را راحت کنم، بسیاری از رزومه های طولانی اصلا خوانده نمی شود. بر همین اساس حداکثر در یک صفحه مطلب خود را تمام کنید. همچنین به نحوه نگارش و قواعد دستوری که استفاده می کنید نیز توجه داشته باشید.

هنگامی که رزومه مطالعه می شود، باید قابل فهم و تجزیه وتحلیل باشد. ایرادی که بسیاری از افراد در هنگام نگارش رزومه مرتکب آن می شوند، در وهله نخست زیاده گویی و سپس استفاده از جملات و کلمات دشوار است. رزومه شما یک متن ادبی نیست و قرار بر دریافت جوایز ادبی هم نخواهد بود. تنها فایده آن فراهم کردن موقعیت شغلی جدید برای شما است. بر همین اساس بهتر است متن رزومه را کوتاه و ساده بنویسید. همچنین توجه داشته باشید که رزومه تان را هر شش ماه یکبار بازبینی کرده و محتوای آن را براساس تغییراتی که در این مدت تجربه کرده اید، اصلاح کنید.

به عنوان نکته پایانی قصد دارم شما را به تغییر ساختار نگارش رزومه دعوت کنم. در واقع امروزه اغلب رزومه ها روی برگه های A4 نوشته شده و برای سازمان مورد نظر ارسال می شوند. با این حال شاید با اندکی خلاقیت بتوان نتیجه بهتری را کسب کرد. برای مثال اگر یک مجری اخبار هستید و قصد ارسال رزومه به یک شبکه تلویزیونی را دارید، بهتر است رزومه خود را در یک فایل تصویری تهیه و ارسال کنید.

توصیه های حرفه ای از مدیران موفق

هنگامی که یکی از دانشجویان جوانم قصد ارائه نخستین رزومه کاری خود برای استخدام در دانشگاه را داشت، از من برای نگارش آن کمک گرفت. من به او گفتم که در رزومه به توانایی ها و مدارک آکادمیکش اشاره و در نهایت شغل موردنظر را ذکر کند. اگرچه تخصص اصلی و رشته تحصیلی وی در زمینه علوم تربیتی بود، با این حال درخواست استخدام در بخش خبری دانشگاه را ارائه کرد.

در مصاحبه حضوری از وی در مورد روزنامه هایی که مطالعه می کند، سوال کردند. اگرچه وی پاسخ خود به این سوال را هیچ وقت به من نگفت، با این حال مطمئن هستم که چنین جوابی را داده است: «هیچ روزنامه ای نمی خوانم.» اگر تخصص شما در زمینه ای خاص است، باید روی علایق خود پا گذاشته و فکر ورود به آن عرصه ها را نکنید. در غیر این صورت سرنوشتی بهتر از دانشجوی مذکور نخواهید داشت.