براساس یک گزارش از سازمان ملل که در سال 2013 منتشر شد، 87 درصد کالاهای جعلی که به آمریکا وارد میشود، از چین است. واقعیت این است که چین بزرگترین کارگاه دنیا است. همه مشاغل، بهویژه مشاغل تولیدی از کشورهای گوناگون دنیا به چین رفتهاند چون در چین حقوق کم داده میشود و تقریباً هیچ قانون کار مشخصی در این کشور وجود ندارد.
کالاهای چینی گوناگون در آمریکا دردسرهای زیادی درست کرده است. برای مثال، کفپوشهای لمینتی که از چین وارد آمریکا شدند، حاوی سطحی از ماده شیمیایی فرمالدئید بود که سرطانزا بود. در نمونهای دیگر، اسباببازیهای چینی حاوی رنگهایی است که برای کودکان بسیار خطرناک است.
نیازی به گفتن نیست که صادرات موادغذایی چین به کشورهای مختلف بسیار زیاد است و تقلب در آنها بسیار خطرناک خواهد بود. متوسط حقوق در چین فقط 75/0 سنت در ساعت است. طبیعی است که نهتنها کار ارزانی تحویل میدهند بلکه دنبال راههایی میگردند که کالا را هرچه ارزانتر تولید کنند.
آمریکا بیشترین واردات کالاهای تقلبی چه از چین و چه از سایر کشورها را دارد و همین امر به اقتصاد این کشور ضربه زیادی میزند.
چین بزرگترین صادرکننده اجناس تقلبی
چین نخستین صادرکننده کالاهای تقلبی در جهان است. براساس مطالعهای که سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD)با همکاری «دفتر مالکیت معنوی اتحادیه اروپا» انجام داده، چین سهم 2/63 درصدی در بازار تقریباً نیم تریلیون دلاری اجناس تقلبی دارد.
براساس این گزارش ترکیه با اختلاف فاحش نسبت به چین و تنها 3/3 درصد در رده دوم قرار دارد. سنگاپور با 1/9 درصد و تایلند با 1/6 درصد به ترتیب در ردههای بعدی قرار دارند. این مطالعه براساس تحلیل نزدیک به نیم میلیون کالا انجام شد که در فاصله سالهای 2011 تا 2013 تولید شده و ارزششان حدود 461 میلیارد دلار بود.
طبق اعلام سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، برندهای آمریکایی، ایتالیایی و فرانسوی بیشترین کالاهایی هستند که تقلبیشان ساخته میشود. این مطالعه همچنین آشکار کرد که حتی شرکتهای چینی هم از اثرات کالاهای تقلبی و سرقتی درامان نیستند.
طبق یافتههای این مطالعه، چین درحالی سرچشمه کالاهای تقلبی است که شرکتهای نوآور در خود این کشور نیز از جمله قربانیان کالاهای تقلبی ساخته شده در این کشور هستند. بیشترین تقلب در تولید کفش، موادشیمیایی، کیفدستی و قطعات دستگاههای مکانیکی است.
ضرر میلیاردی چینیها به شرکتها
کالاهای جعلی چینی اکنون سالانه 20 میلیارد دلار به شرکتها و برندهای گوناگون ضرر میزنند. بازار تقلبیهای چینی آنقدر پررونق است که مثلا 70درصد تولید یک کالای مصرفی تقلبی است.
در واقع مشتریان سراسر دنیا بدون اینکه بدانند کالای تقلبی چینی چه برسر برندها و شرکتها میآورد، تنها بهخاطر برچسبی که روی محصول میرود، آنها را میخرند نه بهدلیل کیفیتی که محصول دارد. کالاهای تقلبی چینی اکنون آنقدر در بازار زیاد هستند که مقامات کشورها تمایل چندانی برای کنترل آن ندارند.
بعد مثبت ماجرا اما آنجاست که این کالاها اشتغالزایی وسیعی دارند. این اشتغالزایی اگرچه تحت عنوان مشاغل کاذب شناخته میشوند، اما برای بسیاری از بیکارها در سراسر جهان شغل ایجاد کردهاند. اگر قرار باشد روزی جلوی کالاهای تقلبی گرفته شود، باید زیرساختهای اجتماعی و اقتصادی تغییر کند.
مقامات چینی خود کاملا از ماجرا خبر دارند و تلاشهایی هم در اینباره کردهاند. برای نمونه در سال 2011 چندین کارخانه غیرقانونی در این کشور را بستند. اما اندازه کالاهای تقلبی در چین آنقدر بزرگ است که با تعطیلی چند کارخانه راه بهجایی نمیبرد.
البته در چین قانون حق مالکیت معنوی بهتازگی رنگ اجرایی به خود گرفته است. یک دادگاه چینی اخیرا شرکتی را در این کشور موظف کرد به یک استارتاپ کوچک تولیدکننده لامپهای خورشیدی در آمریکا غرامت پرداخت کند. این شرکت بدون اجازه استارتاپ آمریکایی، لامپهایش را با همان نام تولید و وارد بازار میکرد.
حملونقل کالاها چگونه است؟
ترانزیت کالاهای جعلی و تقلبی از مسیرهای پیچیدهای انجام میشود. حملونقل این کالاها از طریق مراکز تجاری بزرگ مانند هنگکنگ، سنگاپور و مناطق آزاد تجاری از جمله در امارات انجام میشود.
انجام این کار همچنین از طریق کشورهایی که قوانین سختی دراینباره ندارند نیز میتواند انجام شود.کشورهایی مانند افغانستان و سوریه که درگیر جنگ و ناآرامی هستند، برای صادرکنندگان کالاهای تقلبی که چین در راسشان است، مسیر ایدهآلی بهشمار میآیند. در این کشورها مبارزه با کالاهای تقلبی و جعلی از اولویت برخوردار نیست.