مهمان هرکه باشد، در خانه هرچه باشد

مهمانی و جشن و مراسم‌ها در همه جای دنیا آداب و رسوم مخصوص خود را دارد. غذا و نوشیدنی یا لباس مخصوص مراسم در هر کشور با کشور دیگر فرق دارد اما همه جای دنیا مهمان و میزبان هردو باید مبلغ نه چندان کمی را هزینه مهمانی کنند. 

ایرانی‌ها در دنیا به مهمان‌نوازی معروف هستند اما این روز‌ها استاندارد بالای الگوی پذیرایی از مهمان‌، خود مانع معاشرت شده است. به‌خصوص در شهرهای بزرگ ایران، در کنار بالا رفتن هزینه‌های زندگی، از تعداد معاشرت و دیدوبازدید‌ها کاسته شده، مردم کمتر از قبل به منزل یکدیگر می‌روند و معاشرت‌ها تنها محدود به مراسم خاص شده است. گران شدن مواد‌غذایی درکنار بالا بودن هزینه رفت‌و‌آمد، باعث حذف معاشرت‌های بدون مناسبتی خاص (تولد، عزا، عروسی...) و کمتر شدن جشن‌ و مهمانی‌ها شده است. 

 اما درحالی که هنوز شرقی‌ها به مهمان‌نوازی معروف هستند، رفتار مردم درکشورهای غربی برای معاشرت و دورهم جمع شدن، هرروز ساده‌ و بی‌تجمل‌تر می‌شود و سعی می‌کنند به هربهانه و بیشتر با هم معاشرت کنند. آنها اگر بیرون از خانه با هم ملاقات می‌کنند هرکسی جدا پول خود را می‌پردازد و اگر به خانه هم می‌روند، اغلب یک یا حداکثر دو نوع غذا و آن هم بسیار ساده تهیه می‌شود و چون غذاخوردن رکن اصلی دورهم بودن نیست، مهمان در واقع هیچ هزینه اضافی ندارد. فقط در جشن و مراسم خاص غذا‌ها تزیین شده، یا چند جور غذا و دسر و پیش غذا یا چند مدل نوشیدنی سرد و گرم برای پذیرایی درنظر گرفته می‌شود و از آنچه در سفره ما ایرانی‌ها همراه و قبل و بعد از غذای اصلی آورده می‌شود خبری نیست، چرا که سفره رنگارنگ، مخصوص ضیافت و مهمانی‌ها بزرگ و رسمی است و نه یک دید و بازدید خودمانی. 

این روز‌ها مهمانی رفتن هم هزینه‌های زیادی دارد. قیمت خرید یک دسته گل یا شیرینی یا هزینه آژانس و لباس مخصوص مهمانی روی هم رفته آنقدر زیاد می‌شود که افراد زیادی تنهایی و معاشرت نداشتن را به خرج بالای یک معاشرت ساده ترجیح می‌دهند و خود را از معاشرت با دیگران محروم می‌کنند. در بیشتر کشور‌ها معمولا کسی دست خالی به مهمانی نمی‌رود اما این هدیه‌ها فقط یک شاخه گل یا مثلا شیرینی است که شخص خودش پخته است و بردن هدیه گران متداول نیست. در کشورهای دیگر معاشرت فقط با صرف چای یا قهوه هم امکان‌پذیر است (چای یا قهوه بدون خرما و آبنبات و کیک یا چند مدل شیرینی، میوه و...). نبودن میوه و شیرینی و غذا مانع معاشرت نیست. یک راه نشان دادن اهمیت و علاقه به دیگری پختن و تهیه غذای مورد علاقه او است. اما تنها ابزار نشان دادن احترام و محبت به مهمان و دوستان فقط از طریق غذا و خوراکی نیست.

ظرف‌های گران‌قیمت، پختن یا سفارش چند جور غذا از بیرون یا استفاده از مواد‌غذایی و میوه‌های گران حتما مهمان را تحت تاثیر قرار داده و باعث شنیدن تعریف و تحسین از میزبان خواهد شد اما معمولا این نوع معاشرت‌ها ادامه‌دار نمی‌شود. مهمانی که نمی‌خواهد یا نمی‌تواند این نوع مهمان‌نوازی را جبران کند، معاشرت خود را کم یا قطع می‌کند. هرچه ساده و بی‌تشریفات‌تر اما صمیمانه‌تر از مهمان پذیرایی کنیم، دفعات معاشرت بیشتر می‌شود. با گذاشتن یک فنجان چای جلوی یک دوست هم می‌توان اوقات بسیار خوشی را برای مهمان بدون خرج و هزینه زیاد فراهم کرد. دید و بازدید و معاشرت افراد با هم باعث صمیمیت و نزدیکی می‌شود و می‌تواند روی جنبه‌های مختلف زندگی بسیار تاثیر‌گذار باشد. در دنیای امروزی پول و سواد و شهرت هیچ‌کدام قدرت و کارایی داشتن دوست و آشنایان را ندارد. ما در عصر ارتباطات هستیم. بسیاری از مشکلات را که پول نمی‌تواند حل کند، دوستان و آشنایان حل می‌کنند.