گزارشی درخصوص یک رستوران خلاق / فست فود اما سنتی

در اطراف ما روزانه افرادی زیادی در حوزه‌های متفاوت در حال فعالیت هستند. در این بین، برخی روش‌های از پیش تعیین شده و مشخصی برای بازاریابی مشاغل خود برمی گزینند و در طول عمر کسب‌و‌کار خود، همین خط ممتد را ادامه می‌دهند، اما افرادی هم هستند که به طی کردن یک مسیر مشخص و تکراری راضی نمی‌شوند تا آنجا که دست به تغییراتی در سبک و سیاق یا حتی فلسفه شغل خود می‌زنند.

این ساختارشکنی‌ها اگر حساب شده و به جا باشد، اغلب با اقبال عمومی مواجه شده و نتیجه مثبت می‌دهد چرا که همه انسان‌ها تنوع را دوست دارند و با روی گشاده به سراغ آن می‌روند. همه ما ایرانی‌ها هم انواع خورشت‌های ایرانی با برنج را خورده‌ایم و هم به کرات به سراغ ساندویچ‌ها و فست‌فود‌ها رفته‌ایم. احتمال هم دارد گاهی به خاطر بی‌حوصلگی و کمبود وقت این غذاها را از ترکیب اصلی خودشان خارج کرده و به سبک دیگری خورده باشیم اما آن کجا که یک رستوران دست به چنین ترکیبی بزند! 

خورشت می‌خواهی یا ساندویچ؟ 

یک روز پرکار را سپری کرده بودم و در مسیر بازگشت به خانه تصمیم گرفتم سری به پاساژها بزنم و هم عصرانه بخورم و هم خریدهایم را انجام دهم. از طبقه همکف یک بوی خوب غذا می‌آمد که مرا به سمت خودش کشاند، چشمم به نام رستوران که افتاد از تعجب ضعف کردم! رستوران «ساندویچ خورشت سور»! این رستوران همان‌طور که از نامش پیداست دست به خلاقیتی جالب زده به شکلی که برنج را از سبد غذاهای خورشتی حذف کرده و جایگزین آن نان را قرار داده است.

سری به داخل رستوران زدم، خانم جوانی در حال توضیح دادن غذاها برای دو مشتری بود، به دقت گوش کردم و به نظرم به امتحانش می‌ارزید، ولی قبل از سفارش باید از سازوکار، نحوه مدیریت و ایده چنین رستورانی سردرمی آوردم. به سراغ مدیر رستوران رفتم تا گزارشی که می‌خوانید را برای معرفی چنین خلاقیتی تهیه کنم. آقای دهقان، مدیر رستوران خورشتک که خودش استاد دانشگاه است در خصوص ایده اولیه راه‌اندازی رستوران این‌گونه می‌گوید: من سال‌های بسیاری مجبور بودم وعده‌های غذایی‌ام را بیرون از خانه سپری کنم.

در طول این سال‌ها انواع رستوران‌ها و فست فودها را سرزدم اما چند مشکل اساسی داشتم. در مورد غذاهای برنجی همیشه مشکل زمان داشتم و در مورد فست فودها نگران سلامتی‌ام بودم. در نهایت مدتی پیش تصمیم گرفتم به کمک خودم و بقیه کسانی که در طول روز مجبور به غذا خوردن در بیرون از منزل هستند بروم. به این صورت ایده اولیه راه‌اندازی رستوران شکل گرفت. 

منوی رنگانگ

دهقان در خصوص غذاهای رستوران می‌گوید: منوی این رستوران از هفت نوع خورشت ایرانی از جمله قیمه سیب‌زمینی، قیمه بادمجان، قورمه‌سبزی، کرفس و فسنجان و غیره تشکیل شده است. انواع این خورشت‌ها هم به دلیل تفاوت در ذائقه افراد و شرایط سنی مشتریان با دو نوع گوشت سفید بوقلمون و گوشت قرمز گوساله طبخ می‌شود. قیمت گذاری‌ها هم به‌گونه‌ای است که در حد یک ساندویچ معمولی اما با کیفیت بالاتر باشد.

 4 استراتژی مدیریتی

ما برای تهیه غذاهای این رستوران چهار استراتژی مهم داریم که داشتن این چهار مورد به‌صورت همزمان تنها با ترکیب این دو نوع غذا به وجود می‌آمد، این چهار استراتژی شامل: 1- غذا راحت خورده شود 2- غذا سالم باشد 3- غذا مغذی باشد و 4- غذا خوشمزه و همه‌پسند باشد. 

در توضیح هر کدام از این ویژگی‌ها باید بگویم که غذا راحت خورده می‌شود چرا که هم قابل حمل و بیرون بردن است و هم سریع خورده می‌شود. در سالم بودن غذا هم که نمی‌شود شک کرد به این دلیل که شما بدون اینکه از سس و مواد سرخ کردنی و افزودنی‌ها استفاده کنید، فست فود می‌خورید این شاید مهم‌ترین مزیت این نوع خورشتک باشد.

از طرفی این ساندویچ مغذی است چرا که از حبوبات و گوشت و مواد پروتئینی تشکیل شده و حتی در سایز کوچک هم شما را ساعت‌ها سیر نگه می‌دارد. شاید خنده دار باشد اگر بگویم هشت نفر پرسنل ما در طول یک ماه که این رستوران راه‌اندازی شده با مصرف همین ساندویچ‌ها یک تا دو کیلو بدون هیچ مشکلی وزن کم کرده‌اند. در نهایت در خصوص خوشمزه بودن غذا باید عنوان کنم ما ایرانی‌ها هرچند هم فست فود و غذاهای خارجی بخوریم، خورشت‌های ایرانی برایمان یک طعم و مزه دیگر دارد و هر کدام با یک یا چند نوع خورشت از غذا لذت می‌بریم. 

نام، شعار و تبلیغات

حساب شده

دهقان در ادامه می‌گوید: نام رستوران از فلسفه اصلی کار و نام محصول گرفته شده است به عبارتی «ساندویچ کوچکی از خورشت» است که ساده و قابل فهم است.

در مورد شعار هم که «طعمی آشنا در طرحی نوین» است باید توضیح دهم که طعم آشنای غذاهای ایرانی در طراحی و استایل تازه فست فودی قرار داده شده است که برای مخاطب قابل درک است. دهقان در خصوص تبلیغات صورت گرفته برای رستوران می‌گوید: رستوران ما فعلا زنجیره‌ای نیست پس تصمیم گرفتیم در سطح محلی بازاریابی کنیم، از این رو یک سری تراکت در مناطق اطراف پخش کردیم و مشتریان خود را گرفتیم، سپس منو و بروشور طراحی کردیم و همه این روش‌ها در تبلیغ کارمان تاثیر بسزایی داشت. 

خورشت بدون آب

دهقان در خصوص تهیه این ساندویچ‌ها می‌گوید: ما آب خورشت‌ها را به‌صورت یک سس خیلی غلیظ درمی آوریم که روی ساندویچ در مرحله سرو ریخته می‌شود. اتفاقا مشتریان ما در این خصوص خیلی سوال می‌کنند. چند روز پیش یکی از مشتریان می‌گفت یک پلاستیک هم همراه غذا بدهید که آب خورشتی را که چکه می‌کند در آن بریزم! اما این ساندویچ‌ها نه آب و نه روغن اضافه‌ای برای چکه کردن ندارند. 

 یک پاسخگویی با حوصله

دهقان در خصوص مدیریت سوالات متداول مشتریان می‌گوید: میانگین زمان برای سفارش یک غذا چه حضوری و چه تلفنی بین 30 تا 40 ثانیه است اما متاسفانه این پروسه برای ما بین 5/1 تا 2 دقیقه طول می‌کشد، البته در ابتدای هر کار تازه‌ای این گونه مسائل عادی است اما مشتری سنتی ما گاهی برای اینکه ریسک کند و غذاهای شکل گرفته در ذهنش را ترکیب کند سوالات زیادی می‌پرسد که به نوعی خسارت و هزینه برای کار ما محسوب می‌شود.

اما ما تلاش می‌کنیم که عادات غذایی افراد را تغییر دهیم و به سمت سلامتی ببریم. در مجموع عکس‌العمل مشتریان اگرچه با کمی تعجب همراه است اما اکثرا استقبال خوبی می‌کنند. دهقان در نهایت در خصوص کسب‌و‌کارهای اینچنینی می‌گوید: به نظر من همیشه برای بهتر بودن باید تلاش کرد، گاهی ترکیب کسب‌و‌کارها با چاشنی خلاقیت می‌تواند کمک بزرگی هم به خودمان و هم اطرافیان‌مان کند.