روزنامهنگاران زیادی احتمالا این طور خواهند گفت که شغل بسیار سرگرمکنندهای دارند. آنها با مردم مشهور و سرشناس سر و کار دارند و با آنها مصاحبه میکنند، درباره رویدادهای بزرگ گزارش مینویسند و آزاد هستند که از همه افراد قدرتمند جامعه پرسش داشته باشند.
اما کریرکاست چندان اعتقاد ندارد که روزنامهنگاری یک شغل داغ و هیجانانگیز باشد. این سایت که مختص جویندگان کار و جامعه منابع انسانی است گزارش داده که خبرنگاری برای روزنامه بهصورت قاطعانهای بدترین شغلی است که جویندگان کار در آمریکا میتوانند انتخاب کنند. این تنها شغل در گستره کارهای ژورنالیستی نیست که در لیست بدترینها قرار دارد و گزارشگری تلویزیونی در رده سوم قرار دارد.
گزارش سالانه ردهبندی مشاغل کریرکاست که 10 شغل بد آمریکا را لیست کرده، در سه زمینه مشاغل را ارزیابی میکند و به آنها نمره میدهد: حقوق و پتانسیل پیشرفت شغلی، نیازهای روحی، فیزیکی و اهمیت زمانبندی و در نهایت آینده شغلی. کریرکاست همچنین یازده عامل استرس را درنظر میگیرد تا مشخص کند کدام حرفه در میان مشاغل پرمتقاضی یا کممتقاضی است.
در گزارش امسال کریرکاست همچنین مشخص شده که دیجی هم یکی از 10شغل بد در آمریکاست. دیگر مشاغل این لیست افراد نظامی، فروشنده خردهفروشیها، نماینده فروش تبلیغات، رانندگان تاکسی، آتشنشانها و کارگران کنترل پست قرار دارند.
کایلکنسینگ، مدیر تولید محتوای آنلاین کریرکاست درباره این لیست میگوید: «کاهش فرصتهای شغلی در این مشاغل یکی از نشانههای سخت بودن آنهاست. رسانههای سنتی مشخصا به خاطر این روزهای سختی را سپری میکنند که مطبوعات در حال انتقال کامل به رسانههای تمام دیجیتال هستند و درآمدهای آگهیها افت کرده است.»
در این گزارش به این موضوع اشاره شده که تا سال 2024 میلادی در حوزههای خبرنگاری برای روزنامه و گزارشگری تلویزیونی شاهد 9درصد کاهش در تعداد شاغلان خواهیم بود.
در این گزارش مشاغل مرتبط به تخصص ریاضی در صدر بهترینها هستند. شغل شماره یک لیست بهترینها متخصص دادههاست و در رتبه بعدی متخصصان آمار قرار دارند. ریاضیدانها در رتبه ششم قرار دارند و تحلیلگر ریسک هم که به تخصص بالا در ریاضی نیاز دارد، در رده ششم است.
کنسینگ در این باره میگوید: «یکی از دلایل مهمی که تخصصهای مرتبط به ریاضی را این قدر پرطرفدار میکند این است که تحلیلهای دادهای و آماری کاربردهای بسیار زیادی در تجارت، دولت، سیستم بهداشتی و تحصیلات دارند. متخصصان ریاضی همچنان میتوانند راههای سنتی مانند تحصیلات مهندسی را پیگیری کنند اما اهمیت رو به رشد «دادههای بزرگ» درهای زیادی را در تجارت، تبلیغات، امور مالی و حتی سیستم بهداشتی برای آنها باز کرده است.»
در اینکه روزنامهها در حال کوچکشدن و بستهشدن هستند شکی نیست اما تهیهکنندگان این گزارش با افراد شاغل در مشاغلی که از آنها نام برده شده صحبت نکردهاند و به جای آن بهصورت سرسختانهای عناصر بنیادین مشاغل مانند حقوق، چشمانداز شغلی، فرصتهای پیشرفت شغلی و عوامل استرس آنها را بررسی کردهاند.
دانیل واینتراوب برای 25 سال در لسآنجلس تایمز، اورنک کاونتی رجیستر و ساکرامنتو بیخبرنگار و ادیتور بوده است. او در حال حاضر سردبیر رسانه آنلاین گزارش بهداشتی کالیفرنیاست.
واینتراوب که در ساکرامنتو زندگی میکند، میگوید: «(کار روزنامهنگاری) واقعا شغل معرکهای بود و من از هر روز آن لذت بردم. بهترین چیز درباره آن این بود که هر روزش متفاوت بود. حتی وقتی که سیاستهای عمومی و دنیای سیاست را پوشش میدادیم، این احساس را داشتم که هر روز یک چیز جدید یاد میگیرم.
من با کار روزنامهنگاری ثروتمند نشدم اما حقوقم بهاندازهای بود که راحت زندگی کنم و خانواده داشته باشم. من تجربه روزنامهنگاری را با هر چیزی عوض نخواهم کرد.» تامس کی آرنولد، بهصورت حقالتحریری با ورایتی و یواسای تودی همکاری داشته و بهصورت تمام وقت سردبیر مجله هوم مدیا بوده است.
او مــیگــوید: «بهترین روزهای من زمانهایی بود که بهعنوان خبرنگار محلی در سندیهگو برای لسآنجلس تایمز کار میکردم. میتوانستم یک هفته درباره خواروبارفروشیهای مهاجران بنویسم و هر روز چیزهای عجیب و غریب بخرم و با افراد جالبی که از عراق، مکزیک، آلمان و سوئد آمده بودند، صحبت کنم. بعد از آن میتوانستم با پلیس در جنوب شرق سندیهگو گشت بزنم و شب بعدش برای نوشتن گزارش به کنسرت گروه موردعلاقهام بروم.»
کنسینگ با این موضوع موافق است که تعداد زیادی از روزنامهنگاران و همینطور خبرنگاران تلویزیونی عاشق کار خود هستند. اما به این موضوع اشــاره میکند که برخلاف روزنامهنگاران رسانههای بزرگــی مــانند ســیانان که به تمام دنیا سفر میکنند و با سلبریتیها مصاحبه میکنند، روزنامهنگاران رسانههای کوچکتر، نمونه بارز شرایط سخت این صنعت هستند.
او میگوید: «پسرفتها در رسانههای ملی و محلی تاثیر بد زیادی روی چشمانداز شغلی کسانی گذاشته است که میخواهند وارد این حرفه شوند یا همین حالا هم در بازارهای کوچکتر آن حضور دارند. کوچکسازی نقشهای دیگر حرفه مطبوعاتی هم کار بیشتری در کاسه شاغلان این حوزه گذاشته است یعنی بخشی از کارهای سردبیری و بخشهای فنی به دوش خبرنگاران افتاده است.»
در بررسی میزان استرس، او به این موضوع اشاره میکند که روزنامهنگاران کـــار سختـی دارند. به گفته او، آنها در میدانی کاملا رقابتی کار میکنند و ددلاینهای بسیار سختی دارند. از نظر عموم مردم هم آنها تحت فشار زیادی هستند؛ «به این فکر کنید در شرایطی باید کار کنید که ایمیل و حسابهایتان در شبکههای اجتماعی پر از پیامهایی است که همه چیز شما – از نحوه پوششتان تا شیوه صحبتکردنتان - را به انتقاد گرفتهاند. این چیزی است که گزارشگران تلویزیونی با آن سر و کار دارند.»
شغلهای دیگری که در لیست بدترینهای آمریکا هستند از نظر خطرناک بودن و از نظر شرایط خاص فیزیکی در فهرست بدترین مشاغل قرار گرفتهاند مانند آتشنشانی، کارهای نظامی.
کنسینگ میگوید تعداد شغلها در حوزه تبلیغات در حال کم شدن است و بر سر همان شغلهای موجود هم رقابت سنگینی وجود دارد. برای نمونه رانندگان تاکسی عموما دستمزد کمی دارند و حالا رقابت تنگاتنگی را از سیستم جدید تاکسیرانی اشتراکی مانند اوبر احساس میکنند.