اهمیت آموزش و پرورش در توسعه اقتصادی

سرمایه گذاری برای آموزش و پرورش، دستیابی به رشد اقتصادی را تسهیل می کند و با افزایش بهره وری، حمایت از توسعه و پیشرفت فردی و اجتماعی شهروندان به کاهش نابرابری های اجتماعی می انجامد. سهم اقتصادی اختصاص داده شده به بخش آموزش و پرورش در هر کشور متفاوت است. به همین ترتیب، کسب و کارها، دانش آموزان و خانواده های آنها در کشور های مختلف تصمیمات مالی متفاوتی در زمینه  آموزش و پرورش اتخاذ می کنند.

آموزش و پرورش، یکی از مؤثرترین راه های مقابله با فقر و پیشگیری از آن است. بشر، همیشه به اهمیت آموزش و پرورش واقف بوده، اما هیچ زمانی به اندازه امروز به آموزش و پرورش بها نداده  است. سال 1950، کودکان در آفریقا تنها دو مقطع و دو سال درس می خواندند و بعد ها به پنج سال افزایش یافت.

در آسیا نیز بین سال های 1950 تا 2010، متوسط تحصیلات کودکان از دو سال به هفت سال ارتقا پیدا کرد. پیش بینی می شود در مقیاس جهانی، تا پایان سال 2050، متوسط سال های آموزش به 10 سال برسد. با این حال، هنوز 124 میلیون کودک و نوجوان در دنیا به مدرسه نمی روند.

آموزش و پرورش یک سرمایه گذاری است

نقش آموزش در توسعه اقتصادی و رشد اقتصادی کشور ها از نظر اقتصاددانان، چند دلیل عمده دارد. برای نخستین بار برنده جایزه نوبل اقتصاد، تئودور شولتز، نشان داد که سرمایه گذاری برای آموزش نیاز اصلی بشر و هر کشوری است. او معتقد است سرمایه گذاری در آموزش و پرورش، سطح زندگی و کیفیت آن را برای افراد ارتقا می دهد.

یک مطالعه نشان می دهد که توانایی یادگیری با گذشت زمان و افزایش سن کاهش نمی یابد و اما هزینه ای که برای آموزش افراد جوان و پیر می شود و همچنین سود و بهره حاصل از آن برابر نیست. سرمایه گذاری برای آموزش کودکان و افراد جوان جامعه سودآور است و باعث افزایش بهره وری اقتصادی آن جامعه می شود.

آموزش و پرورش سودآور است

به طور متوسط، هر سال آموزش دیدن فرد، درآمد او را سالانه 10 درصد افزایش می دهد. هیچ سرمایه گذاری به اندازه آموزش برای کشور و اقتصاد سودآور نیست. در جهان، همه عوامل اقتصادی از جمله دولت، بخش خصوصی، خانوار و فرد سالانه بیش از 5600 میلیارد دلار برای آموزش هزینه می کنند. کشــور ها به طور متوســط 5 درصد از تولید ناخالص داخلی خود و 20 درصد از بودجه کشور را صرف آموزش کشور می کنند و حدود 5 درصد از جمعیت هر کشور در بخش آموزش و پرورش فعالیت می کنند.

بازار کار به نیروی متخصص نیاز دارد

توسعه بازار کار تا حد زیادی تحت تأثیر انقلاب دیجیتال و فناوری قرار گرفته است، به طوری که بازار کار و صنعت بیشتر از گذشته به اتوماسیون وابسته است و به نیروی کار متخصص نیاز دارد. کارگران و نیروی انسانی، باید به تخصص ها و مهارت های دنیای جدید مسلط باشند و این امر فقط از طریق آموزش امکان پذیر است.

رقابت در سرمایه گذاری میان کشور ها

برای موفقیت در بازار کار و توسعه اقتصادی،  سرمایه گذاری برای تربیت نیروی متخصص در اولویت کشورهاست. کشور ها با سه هدف کلیدی استقلال، پاسخگویی به نیاز کشور و ارزیابی عملکرد اقتصادی در زمینه آموزش و پرورش سرمایه گذاری می کنند.

مرکز آمار و مطالعات اروپا، یوروست، گزارشی از هزینه  بخش آموزش و پرورش در کشور های اروپایی سال 2016 منتشر کرده است. طبق این گزارش، کشور دانمارک به عنوان رتبه اول لیست پرهزینه ترین کشور از نظر آموزش و پروش معرفی شد. سال 2011، هزینه های آموزش و پرورش کشور های اتحادیه اروپا که از بخش دولتی تأمین می شدند به طور متوسط 5.2 درصد تولید ناخالص داخلی و هزینه های بخش خصوصی، برابر با 6 درصد تولید ناخالص داخلی برآورد شد.

براساس گزارش یوروست، مرکز آمار اروپا، کشور دانمارک از نظر هزینه های دولتی تخصیص داده شده به آموزش و پرورش، رتبه نخست را در بین کشور های اروپایی دارد. این کشور، 8.8 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را به آموزش و پرورش اختصاص می دهد. کشور هایی مانند مالت 8 درصد، قبرس 7.9 درصد، سوئد و فنلاند 6.8 درصد و بلژیک 6.6 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را صرف امر آموزش و پرورش می کنند و در رده کشور هایی هستند که بیشترین هزینه های آموزشی را دارند.

همه کشور های عضو اتحادیه اروپا، بین 3.8 تا 6.2 درصد از تولید ناخالص داخلی خود را برای آموزش هزینه می کنند و تنها کشور های رومانی و لوگزامبورگ با 3.1 درصد و 3.2 درصد کمترین میزان هزینه را در امر آموزش و پرورش دارند.

بین سال های 2006 تا 2011، هزینه های بخش های دولتی و خصوصی در کشور مالت به نسبت تولید ناخالص داخلی با 2.4 درصد، ایرلند با 1.6 درصد و قبرس با 1.3 درصد افزایش همراه بوده است. برعکس، هزینه های آموزش در شش کشور از اتحادیه اروپا، در همین بازه زمانی کاهش داشت. بیشترین میزان کاهش هم مربوط به کشور رومانی با 0.7 درصد بود. یکی از دلایل کاهش هزینه های آموزش، کاهش نرخ تولد در بسیاری از کشور هاست که به کاهش جمعیت دانش آموزی کشور منجر شده است.

هرچند اهمیت نقش آموزش و پرورش در رشد اقتصادی در همه نظریه های اقتصادی ثابت شده است، با این حال افزایش انبوه و قابل توجه آموزش در کشور های در حال توسعه، تأثیر محدود و حتی نزدیک به صفری روی رشد اقتصادی آنها داشته است.

این تضاد نشان می دهد که تنها سیاست دولت ها در آموزش و پرورش کافی نیست. آمریکا 2/6 درصد از تولید ناخالص خود را صرف سرمایه گذاری روی آموزش عالی می کند و با این وجود کارآمد ترین نظام آموزشی را در دنیا دارد.

20درصد از نیروی کار در کشور های اتحادیه اروپا از شکاف مهارت های اصلی رنج می برند، به خصوص نداشتن مهارت در خواندن و حساب کردن.25درصد از جمعیت بزرگسال اروپا، قادر نیستند به طور مؤثر از مهارت های استفاده از تکنولوژی و مهارت های ارتباطی بهره مند شوند.

سرمایه گذاری میلیاردی بزرگان فناوری در آموزش

چهار شرکت بزرگ فناوری یعنی اپل، گوگل، مایکروسافت و آمازون در سال های اخیر حرکت پرشتابی به سمت بازارهای آموزشی داشتند. ســرمایه گذاری هــای این شرکت ها گذشته از اینکه سودهای کلانی را برای آنها در یک بازار بکر و دست نخورده به همراه دارد، فرصتی طلایی برای این برندهاست تا هواداران همیشگی از نسل جوان و نوجوان و از میان مدارس دور و بر خود جمع کنند.

حال یک سوال اساسی و یک نگرانی بزرگ به وجود می آید؛ آیا افزایش حضور بزرگان فناوری در فضاهای آموزشی به  این معنی است کارآفرینان حوزه آموزش فناوری باید کارشان را رها کرده و خانه نشین شوند؟ قطعاً پاسخ این سوال منفی است.

در واقع، حالا وقت آن اســت که استارتاپ های آموزش- فناوری تلاش خود را دوبرابر کرده و روی ارائه نتایج تمرکز کنند. چهار شرکت بزرگ فناوری خودشان زحمت انجام تمام مراحل سخت کار را به عهده گرفته و دشواری های کار را به جان می خرند، بنابراین عاقلانه همان است که استارتاپ های کوچک سراغ مرحله پایانی و نتیجه کار بروند.

برای مثال، این شرکت ها به مدارس کمک می کنند تا وضعیت دسترسی شان به اینترنت بهتر شود، هزینه های سخت افزاری کاهش یابد، راهکارهای بهتری برای مدیریتی دستگاه های متنوع پیدا شود و در کل، مسیر نسل جوان و نوجوان در آموزش شفاف تر و هموارتر شود.

میزان سرمایه گذاری چهار شرکت بزرگ فناوری تنها در سال 2015 میلادی بیش از 3/1 میلیارد دلار بوده است. این سرمایه گذاری نه تنها به دانش آموزان که به معلمان، پدر و مادرها و خانواده ها کمک کرده است.