انتظارات واحد، شرط کامیابی پس از تحریم

رشد تولید ناخالص داخلی به مثابه مهم‌ترین نشانگر پیشرفت مادی جامعه‌ها، در ایران متاسفانه با شروع دهه 1390 متوقف شده است. رشد بیکاری تحصیلکردگان، انبار شدن تولیدات فولاد، سیمان، لوازم خانگی، تهیدست شدن طبقه متوسط جامعه و کاهش درآمد سرانه ایرانیان، کاهش تولید و صادرات نفت و کاهش درآمدهای دولت از پیامدهای محسوس توقف رشد تولید ملی بوده است. دلسردی، دلزدگی، احساس ناامیدی و حسرت و ترسیم چشم‌اندازی مبهم از آینده در میان ایرانیان نیز از پیامدهای این وضعیت بوده است.

تشدید تحریم‌های غرب علیه بخش‌های مهم اقتصاد ایران در این سال‌ها از دلایل اصلی شرایط تاسف‌بار زندگی اقتصادی ایران بود. این عامل بسیار مهم در ایستادن چرخ بخش‌های مختلف اقتصادی با رویکرد جدید حکومت و دولت نسبت به گفت‌وگوهای مرتبط با پرونده هسته‌ای اکنون به نقطه صفر رسیده است. شهروندان ایرانی انتظار دارند که در ساعت‌های آینده تحریم‌های ایران از سوی نهادهای بین‌المللی و کشورهای تحریم‌کننده کاملا لغو و به صورت رسمی اعلان شود.

در حالی که ممکن است سطح انتظارات شهروندان، منتقدان دولت، مدیران ارشد سیاسی و اقتصادی از پایان تحریم‌ها و شروع اجرای برجام متفاوت باشد، ایجاد وحدت رویه در انتظار و نزدیک‌تر کردن تصورات و انتظارات گروه‌های یادشده از این رخداد بزرگ، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است. این نکته باید برای ایرانیان روشن شود که تداوم تحریم‌ها با شکل و ماهیت قبل از مذاکرات لوزان سوییس می‌توانست مشکلات فوق‌العاده مهمی برای این سرزمین و آینده آن ایجاد کند که با تدبیر مدیران ارشد جامعه از وقوع آن فاجعه جلوگیری شد.

با شروع برجام معجزه بزرگ در کسب‌وکار ایرانیان رخ نمی‌دهد و نباید افکارعمومی را تهییج کرد یا خدای‌ناکرده فریفت. این مهم‌ترین گزاره‌ای است که اگر به ویژه دولت نتواند آن را به کارآمدترین شکل مدیریت کند، شاید موقعیت حتی بدتری از دوران پیش از برجام پیدا کند. هر فرد، جریان و گروهی سیاسی و اجتماعی که در مسیری برخلاف این حرکت کند منافع ملی را نادیده انگاشته و کاری می‌کند که دستاوردهای دو سال گفت‌وگو باد هوا شود.

یادمان باشد که عربستان سعودی، ترکیه و سایر کشورهای همسایه که علاقه‌مند به برجام نیستند از تشتت داخلی استفاده خواهند کرد تا شرایط را به حالت قبل برگردانند. توجه داشته باشیم از امروز ایران، کشوری همانند سایر کشورهای جهان است که تحریم نشده‌اند و البته برای رشد اقتصاد سخت کار می‌کنند.

* عضو شورای سردبیری روزنامه «فرصت امروز»