چالش های تبدیل شدن از آزادکار به کارآفرین

شاید فکر کنید آزادکاری همان کارآفرینی است، درصورتی که هیچ شباهتی با هم ندارند. در کارآفرینی هیچ تعادلی میان کار و زندگی وجود ندارد و اگر مراقب نباشید کار تمام زندگی تان می شود.

اغلب افرادی که رویای کارآفرینی را در سر دارند فکر می کنند با انجام این کار می توانند تعادل منطقی تری را بین زندگی شخصی و زندگی کاری برقرار کنند. بیشتر کارمندانی که ساعات کاری معمولی دارند بین ساعت ۹ صبح تا 5 بعدازظهر کار می کنند. یعنی درواقع منزل را ساعت هشت صبح ترک می کنند و ساعت ۶ عصر به خانه باز می گردند. گاهی اوقات زمانی که حجم کاری بالا باشد مجبور هستند بیشتر در شرکت بمانند و بین ساعت 7 تا 8 عصر به خانه می رسند. بعد از رسیدن به منزل مدت کمی فرصت دارند تا شام بخورند و برای آغاز یک روز کاری دیگر آماده شوند، بنابراین با خودشان فکر می کنند اگر کارآفرین شوند و کسب و کار خودشان را راه اندازی کنند می توانند تعادل بهتری میان زندگی شخصی و زندگی کاری برقرار کنند. در ادامه این مقاله به بررسی بیشتر تفاوت های آزادکاری و کارآفرینی همراه با توصیف داستان زندگی شخصی می پردازیم که تصمیم می گیرد کار کردن برای دیگران را رها کرده، ابتدا آزادکاری و سپس کارآفرینی را تجربه کند.

کارآفرینی و آزادکاری تفاوت های زیادی دارند

به عنوان مثال تصور کنید فردی که پیشتر روند کاری او را بررسی کردیم تصمیم می گیرد کار کردن برای دیگران را رها کند و آزادکار باشد. این فرد برند شخصی خودش را می سازد و با توجه به تجربه ای که در این مدت کسب کرده است می تواند پروژه های مربوط به تولید محتوا، پیدا کردن مشتری و کپی رایتینگ چند شرکت را به طور همزمان پیش ببرد. این فرد ساعات کاری خود را کاهش داده است، اما در این حال درآمدش نسبت به شغل قبلی چندین برابر افزایش پیدا کرده است. این موقعیت شغلی ایده آل تنها سه هفته دوام می آورد و فرد مورد نظر تصمیم می گیرد با کمک دوستش کسب و کار جدیدی را راه اندازی کند.

راه اندازی شرکت جدید

این شخص تصور می کند راه اندازی یک شرکت جدید می تواند درآمدش را افزایش دهد و تنها دو الی سه ساعت بیشتر نسبت به زمانی که آزادکار بود باید برای آن وقت بگذارد، درصورتی که چنین طرز تفکری حتی به واقعیت هم نزدیک نیست. این دو بنیان گذار شرکت خودشان را با یک ایده جدید راه اندازی کرده اند، اما نمی توانند برای آن مشتری پیدا کنند و درنتیجه شکست می خورند، بنابراین مجبور هستند روزی ۱۴ ساعت زمان بگذارند و روی ایده جدید و پیدا کردن مشتری های مورد نظر کار کنند. ناگهان احساس می کنند تمام چیزهایی که تا به حال برای آن زحمت کشیده اند از بین رفته است.

لذت بردن از قهوه صبحگاهی جای خودش را به قهوه هایی می دهد که با عجله خالی می شوند تا انرژی لازم برای کار کردن تا دیروقت فراهم شود. احساس مسئولیت اجازه استراحت به هیچ کدام از دو بنیان گذار را نمی دهد و همه زندگی شان در کار خلاصه می شود. بعد از گذشت چهار ماه کار بی وقفه اتفاقات خوبی پیش می آید و درنهایت شرکت با نام جدیدی کار خودش را آغاز می کند. بعد از روبه راه شدن کارها روند استخدام کارمند آغاز می شود و بنیان گذاران احساس می کنند با تقسیم وظایف، دوباره می توانند به دوران خوش روزی دو تا سه ساعت کار برسند. تا اینکه با استخدام کارمند پنجم متوجه می شوند هیچ موقع نمی توانند به آرزوی رویایی خود دست پیدا کنند. آنها دیگر آزادکار نیستند بلکه بنیان گذار شرکتی هستند که با سرعت زیادی پیشرفت می کند و این موضوع تا سال های آینده ادامه خواهد داشت.

انتظارات نامناسب ممکن است برای هر کارآفرینی پیش بیاید

فکر می کنید کارآفرینی نسبت به زندگی کارمندی راحت تر است، درصورتی که این طور نیست. فکر می کنید کارآفرینی یعنی زمان بیشتری برای خودتان خواهید داشت درصورتی که این طور نیست.

فکر می کنید کارآفرینی یعنی کسب درآمد با سرعت بیشتر، درصورتی که این طور نیست. (حتی شاید لازم باشد در چند سال اول تمام درآمد خود را برای گسترش کسب وکار خرج کنید.)

فکر می کنید کارآفرینی برابر است با آزادی بیشتر، درصورتی که این طور نیست.

یکی از بزرگ ترین چالش های کارآفرینی برقرار تعادل میان کار و زندگی است

ساعات کاری یک کارمند معمولی از ۹ صبح آغاز می شود درصورتی که یک کارآفرین باید روز خود را از ۶ و نیم صبح و با خواندن ایمیل های کاری در موبایل آغاز کند. ترک کردن شرکت در ساعت 5 عصر عملا غیرممکن است و حتی ممکن است زمانی که دفتر را ترک می کنید روز دیگری آغاز شده باشد. لیست انجام کارها نه تنها تمام نشده، بلکه طولانی تر می شود. در واقع می توان گفت مرز بین زندگی و کار به اندازه ای کمرنگ می شود که نمی توان اصلا آن را تشخیص داد. تعطیلات آخر هفته هیچ معنایی ندارند و حتی شاید مجبور باشید زمانی که با خانواده هستید باز هم به مشتری ها فکر کنید. کارآفرینی یعنی برعکس شدن زندگی و انجام دادن کارهایی که تا به حال در زندگی خود انجام نداده اید.

شاید با خودتان فکر کنید چنین فردی باید هرچه سریع تر کار خود را رها کند، اما یک کارآفرین هرگز نمی تواند چنین کاری انجام دهد. کارآفرینان نسبت به کاری که آغاز کرده اند متعهد هستند و نسبت به افرادی که استخدام کرده اند و حتی مشتری های شرکت احساس مسئولیت می کنند. آنها هرگز راضی نمی شوند کاری را که آغاز کرده اند رها کنند و این موضوع در نهایت میزان استرس و فشاری را که دارند افزایش خواهد داد.

اگر می خواهید کسب وکار خودتان را راه اندازی کنید یا در حال حاضر درگیر آن شده اید باید بدانید که هیچ تعادلی میان کار و زندگی نخواهید داشت. شما تبدیل به کارتان می شوید و این تعریف کارآفرینی است. شرکت بدون حضور شما وجود نخواهد داشت و مشتری های تان از برند دیگری خرید خواهند کرد. حتی کارمندان نیز بدون شما حاضر به کار کردن در شرکت نیستند و جذب محیط کار دیگری می شوند. این یعنی حجم کاری زیاد، فرصتی را برای استراحت فراهم نخواهد کرد و باید خودتان فکری برای این موضوع کنید. سعی کنید بین کار و زندگی تعادل ایجاد کنید تا بهره وری بالاتری داشته باشید.