‌‌گوشی‌های ایرانی از شعار تا واقعیت / چینی‌ها با شناسنامه ایرانی پشت ویترین می‌روند

بازار تلفن همراه کشور که طی سال‌های گذشته فراز‌و‌نشیب‌های زیادی را تجربه کرده است و با توجه به جوان بودن جامعه ما و علاقه به استفاده از گوشی‌های روز دنیا، صنعتی با گردش مالی خوب یا شاید بسیار خوبی را طی سال‌های گذشته به وجود آورده است و طبق آمارهای اعلامی که گاهی از مبادی رسمی و غیر‌رسمی فاش می‌شود مهر تاییدی بر درآمدزایی‌های نجومی این بخش می‌زند. 

در سال‌های اخیر هم چند شرکت داخلی که شعار‌ «تولید‌کننده تلفن همراه ایرانی» را یدک می‌کشند از این قافله عقب نماندند و توانسته‌اند خود را بر این بازار تحمیل کنند.  این تولیدکنندگان تلفن همراه به‌اصطلاح بومی که رویای ورود به بازار‌های جهانی را نیز در سر می‌پرورانند، طبق اعلام مجلس در حال حاضر تنها یک درصد از سهم بازار داخلی را به خود اختصاص داده‌اند و ایرانی‌ها تمایلی به استفاده از این گوشی‌ها نشان نمی‌دهند. 

در آخرین گزارشی که توسط مرکز پژوهش‌های مجلس درباره وضعیت بازار تلفن همراه کشور منتشر شده آمده:‌ «بازار تلفن همراه کشور به یک بازار 8/1 میلیارد دلاری در سال تبدیل شده است و حدود یک درصد از تقاضای بازار گوشی‌های تلفن همراه کشور را تولیدکننده داخلی تامین می‌کند و مابقی آن را چند شرکت واردکننده برعهده دارند.‌» اما سوالی که مطرح می‌شود این است که چرا با وجود قیمت مناسب گوشی‌های بومی و به‌کارگیری تکنولوژی‌های روز در آنها مورد استقبال قرار نمی‌گیرند و در رقابت با همنوعان خارجی خود با فاصله فاحشی از قافله عقب مانده‌اند؟  

علی شهراد، فعال بازار تلفن همراه در پاسخ به این سوال به‌ «فرصت امروز» گفت: مشتریانی که به قصد خرید گوشی جدید به بازار می‌آیند اغلب توجهی به مدل‌های داخلی ندارند و به سراغ مدل‌های خارجی با برند‌های معتبر می‌روند و دلیل آن بیشتر عدم اعتماد به گوشی‌های داخلی است.  وی افزود: یکی از دلیل‌های عدم اعتماد مردم به برند‌های داخلی این است که مردم آنها را ایرانی نمی‌دانند و معتقدند که گوشی‌های داخلی تنها مونتاژ‌شده نمونه‌های خارجی است.  آیدین فردی‌پور، متخصص و کارشناس گوشی‌های همراه درباره بومی بودن این تلفن‌های همراه به «فرصت‌امروز» گفت: متاسفانه باید گفت بیشتر تجهیزاتی که در ساخت مدل‌های ایرانی استفاده می‌شود خارجی و ساخت کشورهای چین و کره جنوبی است و کارخانه‌ها تنها این گوشی‌ها را اسمبل می‌کنند و به اسم ایرانی وارد بازار می‌کنند. 

وی افزود: این ساده‌لوحانه است که به مردم بقبولانیم این گوشی‌ها ساخت داخل هستند و انتظار داشته باشیم که مردم هم آن را باور کنند و به عقیده من یکی از علت‌هایی که از این مدل‌ها استقبال نمی‌شود همین امر است وگرنه مردم ما اگر بدانند که این گوشی‌ها ساخت داخل است مطمئنا از آنها حمایت خواهند کرد حتی اگر قیمتی بیش از نمونه‌های خارجی داشته باشند. 

فردی‌پور اظهار کرد: البته به این نکته باید توجه داشت که همه برند‌های معروف صددرصد تولیدات‌شان داخلی نیست اما حداقل بیشتر تجهیزات را خود تولید می‌کنند و بخش نرم‌افزار و سیستم‌عامل گوشی‌های تولیدی خود را نیز طراحی می‌کنند.  وی افزود: در بخش سیستم‌عامل به کار گرفته شده در گوشی‌هایی که با نام ساخت ایران روانه بازار می‌شوند نیز باید گفت کدنویسی این سیستم‌عامل‌ها که اکثرا اندروید هستند نیز توسط خارجی‌ها نوشته می‌شود و از طریق چیپ ست‌های واقع در کیت‌های اصلی، روی گوشی‌ها سوار می‌شوند.  این متخصص تلفن‌همراه گفت: صنعت الکترونیک ما به‌قدری ضعیف است که من فکر می‌کنم تنها لحیم کردن سیم به بدنه گوشی‌های ایرانی در داخل انجام می‌شود و مابقی تجهیزات حتی قاب بیرونی آنها نیز در خارج از کشور طراحی و ساخته می‌شود. 

فردی‌پور درباره علت قیمت پایین این گوشی‌ها اظهار کرد: کشور چین که معروف است به اجناس ارزان‌قیمت و البته بی‌کیفیت، سهم زیادی در تولید این گوشی‌ها دارد به‌طوری‌که گوشی‌های زیادی را در بازار می‌بینیم که چینی بوده و با مارک‌های متفرقه در بازار یافت می‌شوند و فناوری‌هایی مثل توانایی پخش برنامه‌های تلویزیون به وسیله آنتن و غیره در آنها وجود دارد که حتی بهترین برند‌های معتبر جهان فاقد آن هستند که با قیمت بسیار ناچیزی در بازار یافت می‌شوند و علت ارزان بودن گوشی‌های به‌اصطلاح داخلی نیز استفاده از تجهیزات چینی است. 

وی درباره حضور این برند‌ها در بازار‌های جهانی نیز گفت: مطمئنا این گوشی‌ها توان این را ندارند به کشورهایی که بر واردات خود نظارت دارند وارد شوند زیرا آنها برای واردات خود استانداردهایی قائل هستند که این نمونه‌های به‌اصطلاح ایرانی فاقد آن هستند و در بهترین حالت ممکن شاید بتوان این گوشی‌ها را در بازار عراق و افغانستان مشاهده کنیم.