تامین اجتماعی به واحدهای تولیدی بخشنامهای ارسال کرده که براساس آن علاوه بر اینکه میزان پرداخت بن کارگری باید افزایش یابد، نحوه پرداخت هم براساس این بخشنامه دستخوش تغییراتی میشود. تولیدکنندگان صنعت برق به این بخشنامه معترض هستند و آن را عاملی برای فروپاشی شیرازه بخش تولید میدانند. جزییات این آییننامه را در گفتوگو با ولیالله بیات، عضو هیاتمدیره سندیکای صنعت برق بررسی کردهایم که در زیر از نظرتان میگذرد.
جزییات مصوبه پرداخت مزایای کارگران چیست و چرا با آن مخالف هستید؟
همه ساله وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با تفاهم شورایعالی کار حداقل مزد کارگران را اعلام میکند. سالهاست که میزان افزایش حقوق و بن کارگری با یک شیوه و انشای ثابت به کارفرمایان ابلاغ میشود. مبالغ بن کارگری هم هر سه ماه یکبار در کارت خاصی واریز میشد. سال گذشته مبلغ بن کارگری از 50 هزار تومان به ازای هر ماه به 80 هزار تومان تغییر کرد. در سال 93، تأمین اجتماعی به خاطر اینکه از حق بن کارگری 30 درصد حق بیمه دریافت کند، با یک بخشنامه داخلی به کارفرمایان اعلام کرد که بن کارگری را در لیست پرداخت حقوق وارد کنند.
البته کارفرمایان به این مسئله اعتراض کردند و با مکاتباتی که انجام شد، برای گفتوگو در این باره جلسهای در ماه مبارک رمضان سال گذشته در تأمین اجتماعی برگزار شد. در این جلسه مسئولان تأمین اجتماعی اعلام کردند که سابقا مبلغ بن کارگری ناچیز بود و الان این مبلغ بهتر شده است در نتیجه فکر کردیم بهتر است از این 30 درصد حق بیمه برخوردار شویم. اعتراضات تولیدکنندگان به بخشنامه وزارت کار سبب شد که درنهایت این بخشنامه لغو شود. اما متأسفانه امسال هم مصوبه تغییرات حداقل مزد با همان انشای سال گذشته بود. یعنی علاوه بر اینکه رقم بن کارگری از 80 به 110 هزار تومان افزایش یافته بود، کارفرماها باید این مبلغ را در فیش حقوق کارگران پرداخت میکردند تا مشمول بیمه و مالیات شود.
این پرداخت ماهانه که مشمول بیمه و مالیات است، چقدر هزینه برای کارفرما و کارگر ایجاد میکند؟
کارگران 7 درصد یعنی معادل 7 هزار و 700 تومان سهم بیمه کارگری باید پرداخت کنند. 23 درصد از حق بیمه هم سهم کارفرما است. یعنی حدود 25 هزار و 300 تومان به ازای هر همکار، به هزینههای کارفرما اضافه میشد. علاوه بر 7 درصدی که کارگر برای دریافت بن باید پرداخت کند، ورود هزینه بن کارگری به فیش حقوقی کارگران ممکن است حقوق آنها را مشمول پرداخت 10 درصد مالیات کند. بخش قابل توجهی از کارگران با اضافه شدن این مبلغ به فیش حقوقی، باید حدود 11 هزار تومان مالیات پرداخت کنند. درصورتیکه اگر این رقم به فیش حقوقی وارد نمیشد، ممکن بود خیلی از کارگران مشمول پرداخت مالیات نشوند. به این ترتیب در مجموع بخشنامه داخلی تأمین اجتماعی حدود 18 هزار تومان به ضرر کارگران و 25 تا 26 هزار تومان به ضرر کارفرما تمام میشود.
این تصمیم که حاصل یک بخشنامه است، چقدر روی هزینههای صنعت برق تأثیر میگذارد؟
25 تا 26 هزار تومان افزایش هزینه کارفرما حدود 3 درصد هزینههای پرسنلی را افزایش میدهد.
دقیقا هزینه تمام شده تولید چقدر افزایش مییابد؟
باید در نظر بگیرید هزینههای پرسنلی در ایران و کشورهای رقیب چه شرایطی دارد. تولیدکننده ایرانی را باید مثل وزنهبرداری حساب کنید که ممکن است تا 200 کیلوگرم را بهراحتی جابهجا کند، اما بعد از آن حتی یک کیلوگرم را نتواند تحمل کند. نمیتوانیم این 3 درصد را ناچیز فرض کنیم. 3 درصد به اضافه درصدهای دیگری که بخش تولید تحمل میکند بسیار زیاد است. ضمن آنکه صنایع مختلف شرایط متفاوت دارند. تولیداتی که خط پیوسته دارند سهم هزینه دستمزد نسبتا کمتری دارند. اما در سایر تولیدات سهم دستمزد ممکن است بالای 30 تا 35 درصد باشد. این در حالی است که سهم دستمزد در رقبای ما حدود 15 درصد است. صنایع ایران با ظرفیت کامل کار نمیکنند و افزایش این 3 درصد ممکن است بسیار آزاردهنده باشد.
این تصمیم در هیأت دولت گرفته شده است؟ آیا به دیوان عدالت اداری مراجعه کردهاید؟
این مصوبه توسط تأمین اجتماعی ابلاغ شده است. مشکلات را به نمایندگی از طرف اعضای سندیکای برق به تأمین اجتماعی منعکس کرده و امیدواریم این معضل حل شود. سال گذشته نیز همین مسیر را طی کردیم و به نتیجه رسیدیم. امیدواریم نیازی به قدمهای بعدی یعنی مراجعه به دیوان عدالت اداری نداشته باشیم. اگر هدف نهایی دولت از افزایش بن کارگری، رشد حقوق این قشر است بهتر است رابطه مالی کارفرما و کارگر را شفاف کند و به جای اینکه بگوید درصد تغییرات دستمزد کارگران 17 درصد است، اعلام شود قصد داریم بیش از 20 درصد به حقوق کارگران اضافه کنیم.